HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Oesters eten à la Oek de Jong

Oesters eten à la Oek de Jong

13/11/2013 by Liliane Waanders Leave a Comment

Tijdens het aan zijn werk gewijde symposium werd als voorbeeld van Oek de Jongs  zintuiglijke wijze van schrijven een scène uit Pier en oceaan voorgelezen waarin oesters gegeten worden:

‘Hij zette de schelp aan zijn getuite lippen en liet de oester in zijn mond glijden, de schelp slurpte hij leeg. Hij bette zijn lippen met het nog smetteloze, gesteven servet, reikte met licht bevende hand naar het glas wijn dat op het eveneens nog smetteloze, gesteven tafellaken stond te wachten.’

Zo’n scène laat veel aan de verbeelding over zolang hij losgezongen is van zijn context. Maar in de zinnen waar deze passage tussen staat, is het soort opwinding dat doorgaans geassocieerd wordt met het eten van oesters ver te zoeken:

‘In het restaurant begon meneer Padmos zijn lunch met een half dozijn oesters. Vergenoegd hief hij een van de schelpen op.
“Kijk toch eens! Er gaat niets boven onze eigen Zeeuwse oesters. Tot in Parijs weten ze ervan te genieten. Eeuwig zondig dat jullie ze niet lusten.”
Hij zette de schelp aan zijn getuite lippen en liet de oester in zijn mond glijden, de schelp slurpte hij leeg. Hij bette zijn lippen met het nog smetteloze, gesteven servet, reikte met licht bevende hand naar het glas wijn dat op het eveneens nog smetteloze, gesteven tafellaken stond te wachten.
“Dit doet me denken aan taferelen uit Russische romans,” zei Lieuwe.
Abel sloeg zijn ogen neer. Aan de lacherige toon die zijn vader aansloeg hoorde hij al dat hij zou gaan praten over zaken waar hij geen verstand van had, dat hij op het punt stond zijn hand te overspelen, omdat hij zo nodig weer eens indruk moest maken.
“Aan Russische romans?” vroeg meneer Padmos, die zijn tweede oester al van de schaal had genomen. 
“Je weet wel, die taferelen van de een of andere landheer die met geld smijt in een Petersburgs restaurant en dan dozijnen oesters laat aanrukken en een kist champagne!”
“Ik neem zes oesters en een glaasje wijn en jij denkt al aan losbandige taferelen, Lieuwe.” ’

OestersOp 4 juli 2001 at Oek de Jong oesters – dat hij dat deed weet ik dankzij zijn dagboek De wonderen van heilbot: dagboek 1997-2002. De (Zeeuwse) oesters missen hun uitwerking niet:

‘Oesters gegeten op het plaatsje achter het Jeannes huis. Ik had een doos met vijfentwintig Zeeuwse oesters gekocht, en ze waren voortreffelijk. Het waren gek genoeg mijn eerste Zeeuwse oesters, uit de Oosterschelde dus. Als kind zag ik nooit vis of schaaldieren op tafel (omdat mij moeder als kind zo geschrokken was van een bord met schelviskoppen). Jarenlang heb ik alleen maar Franse oesters gegeten, de fines claires. Nu dan eindelijk de beroemde huitres de Zélande. Grote, vette oesters zijn het. De schelpen hebben schitterend grillige vormen, waarin je rotslandschappen kunt zien. Nadat ik de eerste oester had geopend en gegeten, meende ik tot mijn verbazing de smaak van het zeewater te herkennen: het was het water waarin ik als jongen zo vaak had gezwommen bij het Goesse Sas, bij Kattendijkse en op andere plaatsen rond de Oosterschelde. De zilte geur van rotting die de lege schelpen al na korte tijd verspreidden – in de warme zomeravond – was de geur die ik rook op de dijken als het laag water was en de drooggevallen wieren in de warme zon lagen te stoven. Zou het mogelijk zijn dat ik het water van de Oosterschelde herkende bij het leegdrinken van een oesterschelp? Vast en zeker heb ik het mezelf maar wijsgemaakt.’

 In de oesters die Oek en Jeanne op 4 juli 2001 aten, ging een roman schuil (of gaven ze een roman prijs). Het verhaal vertelt alleen niet of Oek de Jong dat toen al in de gaten had. 

Misschien ook interessant:

  1. Het schrijverschap is lust en last: Jaap Goedegebuure over Oek de Jong
  2. Oek de Jong: een aanzwengelaar van sensaties, volgens Marjoleine de Vos
  3. Een man in zijn val vangen: Oek de Jong over een tekening die niet kan
  4. Andreas Burnier: haar naam viel niet toen het over Oek de Jong en mystiek ging

Filed Under: blog Tagged With: De wonderen van de heilbot: dagboek 1997-2002, Marcel Proust, Oek de Jong, Oesters, Op zoek naar de verloren tijd, Pier en Oceaan, symposium, Terug naar een naaktheid: levensbeschouwelijke aspecten van het werk van Oek de Jong

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie
  • Een kwestie: Roald Dahl aan de literaire schandpaal
  • Vragen naar de bekende weg: over het Kinderboekenweekgedicht van Pim Lammers

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled