Vroeger – en dat is echt nog niet zo heel lang geleden – verliep het einde van het jaar geleidelijker dan tegenwoordig. Vanaf half november werd het eerst Sinterklaas, dan begon de Advent en pas daarna kwam Kerst.
Zo er al lijstjes waren waarin het jaar werd samengevat, dan werden die ofwel in de laatste week van het oude of in de eerste week van het nieuwe jaar gepubliceerd.
Tegenwoordig vallen Sint en Kerst samen – iets dat Pasen en Pinksteren nooit gelukt is, vandaar dat spreekwoord dat wil zeggen dat iets never nooit gaat gebeuren – en staat de hele maand december in het teken van resumerende opsommingen.
Traditiegetrouw staan in het decembernummer van Onze taal, het tijdschrift van het Genootschap Onze Taal – en die viel dit jaar vandaag gisteren in de bus – meningen van bekende taalgebruikers over het jaar dat aan het afgelopen is. Over ‘het taaljaar 2013’ mogen Giel Beelen (radio-dj), Hans Beelen (taalkundige), Jet Bussemaker (minister), Hester Carvalho (popjournalist), Michiel van Egmond (auteur), Geert Joris (algemeen secretaris Nederlandse Taalunie), Kees van der Staaij (politicus) en Vivian Waszink (taalkundige) hun mening geven.
Voor het complete overzicht verwijs ik graag naar Onze Taal, ik pik ik er het ergste woord van 2013 volgens Kees van der Staaij uit. Volgens de fractieleider van de SGP is dat: participatiesamenleving. ‘Wat ermee wordt bedoeld, vind ik prima. Maar wat een lelijk, koud woord! – net zo’n kil woord als individu.’
Wat er precies bedoeld wordt met participatiesamenleving weet ik niet. Wel dat een dergelijke samenleving de verzorgingsstaat moet gaan vervangen. De verzorgingsstaat die als het aan Drees sr. gelegen had niet meer dan een waarborgmaatschappij had moeten zijn.
P. van de Wiel says
Kees heeft gelijk; waarom niet gewoon gekozen voor deelnemingssamenleving?