HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / ‘Enorme eikel’ (Di Luca) levenslang geschorst

‘Enorme eikel’ (Di Luca) levenslang geschorst

05/12/2013 by Liliane Waanders Leave a Comment

‘Wat een enorme eikel’. Zegt Mart Smeets. Lees ik in Niets is wat het lijkt, de meeste recente – net uit – bundeling van zijn stukken. Die ‘enorme eikel’ is Danilo Di Luca. In Vermont, ergens ter hoogte van Middlebury leest Mart Smeets in The New York Times dat Di Luca in een oude fout vervallen is.

‘ “Dat verbaast je toch zeker niet”, zegt de vrouw die de auto bestuurt als hij haar het bericht hardop voorleest.
Ik lach om haar klinische antwoord en knik: natuurlijk niet. Er valt een korte stilte in de auto. Ik zeg iets van “Wat een enorme eikel” en zij glimlacht naast me: “Dat zijn ze allemaal.” ’

Misschien is dat zo. Maar ik geloof dat Mart Smeets Di Luca op dat moment de grootste eikel van allemaal vindt. Uit het stuk – dat simpelweg Di Luca heet – spreekt niets dan afkeuring en ergernis. 

Mart Smeets die ‘de wereld van die eeuwige ontkenning, van het geaccepteerde, doorgekookte liegen en van het idee dat absolutie toch steeds voorhanden was in de vrm van drie weesgegroetjes of een flink bord spaghetti in La Mamma’ graag wat langer op afstand gehouden had, zit er in een keer weer middenin. Tot zijn eigen ongenoegen en dat van de vrouw aan het stuur:

‘We hadden het er bij de koffie over hoe zo’n Di Luca dat thuis, tegenover vrouw, kinderen, ouders en bekenden zou brengen. Ik hield het op een “bedrijfsongelukje”,  twee streepjes te veel.
Wroeging? Geen idee, waarschijnlijk weinig. Tegenover me zeiden twee ogen: “Laat het los, althans voor nu. Laat het los.” En dat deed ik.’

Di Luca werd in april van dit jaar positief bevonden (epo). Vandaag werd hij levenslang geschorst. Ik had graag naast Mart Smeets in de auto gezeten op het moment dat hij van dat feit kennis nam. Maar helaas: ik heb net als Mart Smeets geen rijbewijs.

Misschien ook interessant:

  1. ‘Dopen’
  2. Hij won ze niet alleen, hij kende ze ook
  3. Gepakt of genaaid: journalisten worstelen met wielrennen 2.0
  4. Recensie: Niets is wat het lijkt – Mart Smeets

Filed Under: blog, Sport Tagged With: Danilo di Luca, doping, epo, Mart Smeets, Niets is wat het lijkt, wielrennen

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Recensie: Oriëntaalse vertalingen: Beckford, Arnold, Wilde – vertaald door Gerlof Janzen
  • Recensie: Bomen waarin stenen bloeien: de verzonnen wereld van Giuseppe Penone – Cees Nooteboom
  • Waar strijken schrijvers neer?
  • Watou zijn wij op aarde?
  • Recensie: Zomergasten: Bibi Dumon Tak is inmiddels ergens

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Recensie: Oriëntaalse vertalingen: Beckford, Arnold, Wilde – vertaald door Gerlof Janzen
  • Recensie: Bomen waarin stenen bloeien: de verzonnen wereld van Giuseppe Penone – Cees Nooteboom
  • Waar strijken schrijvers neer?

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled