Hij was bereid te sterven voor zijn idealen. Met die zin – ‘But if needs be, it is an ideal for which I am prepared to die’ – besloot Nelson Mandela in 1964 tijdens de Rivonia Trials, waar niet alleen hij maar ook andere strijders terecht stonden, de speech die hij ter verdediging van zijn handelen uitsprak. Nelson Mandela voerde tijdens het proces zijn eigen verdediging.
Barack Obama citeerde na het overlijden van Nelson Mandela zijn woorden twee keer. Thuis in Washington, de dag na het overlijden van Madiba. En tijdens de herdenkingsdienst in Johannesburg:
‘During my lifetime I have dedicated myself to this struggle of the African people. I have fought against white domination, and I have fought against black domination. I have cherished the ideal of a democratic and free society in which all persons live together in harmony and with equal opportunities. It is an ideal which I hope to live for and to achieve. But if needs be, it is an ideal for which I am prepared to die.’
Het zijn beroemd geworden woorden. Maar ze mochten niet baten. Nelson Mandela werd schuldig bevonden aan:
– ‘recruiting persons for training in the preparation and use of explosives and in guerrilla warfare for the purpose of violent revolution and committing acts of sabotage;
– conspiring to commit the aforementioned acts and to aid foreign military units when they invaded the Republic;
– acting in these ways to further the objects of communism;
– soliciting and receiving money for these purposes from sympathizers in Algeria, Ethiopia, Liberia, Nigeria, Tunisia, and elsewhere’,
en tijdens het Rivonia-proces tot levenslang veroordeeld. Na 27 jaar kwam hij op 11 februari 1990 vrij.
Nelson Mandela hoefde uiteindelijk niet te sterven voor zijn idealen. Vandaag wordt hij in Qunu begraven. De vraag na zijn overlijden is of zijn idealen hem overleven.
Leave a Reply