HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Een proeve van predictive profiling in ‘De goden gaan naar huis’ van A. den Doolaard

Een proeve van predictive profiling in ‘De goden gaan naar huis’ van A. den Doolaard

21/12/2013 by Liliane Waanders Leave a Comment

De goden gaan naar huis - A. den DoolaardIn Argos ging het vandaag over predictive profiling, een methode die agenten en particuliere beveiligers in staat stelt om terroristen en criminelen te ontmaskeren nog voordat ze in staat zijn hun gedetailleerd uitgewerkte plannen ten uitvoer te brengen.

Het observeren van afwijkend gedrag en een gesprek aanknopen met potentiële verdachten, dat zijn de twee belangrijkste onderdelen van predictive profiling, of ‘de spottersmethode’ zoals de techniek in goed Nederlands heet.

Omdat iedereen het erover eens is dat voorkomen beter is dan genezen, vervagen er grenzen. Is iemand nog wel onschuldig tot het tegendeel bewezen wordt, bijvoorbeeld. En hoe afwijkend moet gedrag zijn voor het verdacht wordt. Daar ging het in Argos ook over.

Maar dus ook over waar agenten – de spottersmethode maakt standaard deel uit van de politieopleiding – tijdens het predictive profilen op letten.

‘De agent heeft de kleine man al lang opgemerkt met zijn koele speurdersogen. Een vreemdeling blijkbaar, vanwege zijn gebrabbel in een onverstaanbare taal; een zuiderling, te oordelen naar de tanige huidskleur. Keurig gekleed en resoluut in zijn bewegingen, maar toch is er iets dat hem instinctief mishaagt. En dat niet alleen omdat de kleine man op een aapmens lijkt. Hij beweegt zijn machtige bovenlijf voort op te korte benen die in de knieën doorzakken en eindigen in merkwaardig kleine voeten, terwijl hij zijn breder rug gebogen houdt tussen lange armen die slap omlaaghangen. De eerste blik op het gezicht versterkt die dierlijke indruk, want de vreemdeling, die blijkbaar niet jong meer is en nog een beetje nahijgt van het trappenlopen, snuift de mist in door grote ovale neusgaten die bijna rechtop staan als de ankerkluisgaten van een schip. De brede mond die gele beiteltanden blootgeeft is begerig vooruitgestoken en de onderkaak schuift naar voren als de boeg van een ijsbreker.
Het lijkt eerder een snuit dan een gezicht, dat de vreemdeling links en rechts in de mist port als een dier dat naar onraad speurt. Maar de huid is glad geschoren, boven de vochtige wenkbrauwen welft zich in een hoog voorhoofd en als de agent zijn handen naar voren zwaait in een opzettelijk onverwachte beweging om te zien of de vreemdeling daar soms van opschrikt, kijken twee diepliggende ogen hem onvervaard aan. Dit is niet de blik van iemand die iets op zijn geweten heeft: en toch zijn het de ogen die hem eigenlijk het meest verontrusten. Ze kijken niet, maar ze flakkeren, met een felheid van de gasvlammen die op drukke verkeerspunten worden aangestoken wanneer de mist dichter wordt. Zulke felle ogen zie je niet dikwijls; het zijn de ogen van een bezetene.’

De ‘constable’ die zo scherp waarneemt, schat de vreemdeling die hem de weg naar het British Museum vraagt ondanks dat volkomen verkeerd in.

‘Als de agent werkelijk geweten had wat de vreemdeling wilde, zou hij hem, in weerwil van de bescherming die de Britse wet vanzelfsprekend ook uitstrekt tot niet-Britten, waarschijnlijk toch in zijn kraag hebben gegrepen.’

De vreemdeling in kwestie is namelijk van plan zich over The Elgin Marbles te ontfermen.

Met de huidige praktijk van predictive profiling heeft deze scène natuurlijk niets te maken. Hij komt uit de roman De goden gaan naar huis, een roman van A. den Doolaard uit 1966. De ‘constable’ gaf de vreemdeling nog het voordeel van de twijfel. Dat kon toen nog.

Toen ik vanmorgen een stukje tikte over Nikos Kazantzakis belandde onder andere ook dit boek op mijn schrijftafel. En nu wil ik het eigenlijk lezen. Ik heb geen tijd, maar de Griekse verleiding is groot.

Misschien ook interessant:

  1. Waar zal ík mijn verjaardag vieren?
  2. Nikos Kazantzakis is het (her)lezen waard
  3. George Clooney mengt zich in discussie over de Elgin Marbles
  4. Bij gebrek aan een flaptekst een aanbeveling van A. den Doolaard

Filed Under: blog Tagged With: A. den Doolaard, agenten, Argos, British Museum, criminelen, De goden gaan naar huis, de spottersmethode, etnisch profileren, Nikos Kazantzakis, politie, Predictive profiling, profiler, terroristen, The Elgin Marbles, VPRO

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Over hoofden van doden literair scoren?
  • Een oude bekende, of: de kunst van het heel precies beschrijven
  • Peter Verhelst ‘verstopt’ in het werk van anderen
  • De tijd laten verstrijken
  • Poetry 2022: Het festival is begonnen

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Over hoofden van doden literair scoren?
  • Een oude bekende, of: de kunst van het heel precies beschrijven
  • Peter Verhelst ‘verstopt’ in het werk van anderen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2022 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled