Lijstjes maken: het hoort helemaal bij het eind van het jaar. Mij lukt het altijd maar matig. Wat boeken betreft komt dat trouwens vooral omdat ik belabberd slecht bijhoud wat ik lees. De eerste paniek komt altijd als ik mail krijg van Thomas Möhlmann die voor de Awater-prijs wil weten wat ik dat jaar de drie beste dichtbundels vond. Mijn eerste reactie is altijd: maar ik heb echt helemaal niks gelezen. Dan ga ik mijn boekenkast en recensie-aantekeningen na en dan blijkt het altijd mee te vallen (hoewel het raar blijft om voor een prijs te jureren als je niet alle kanshebbende bundels gelezen hebt) en valt er vrij snel een top-3 uit.
Het is altijd leuk als daar op het laatste moment nog een nieuw boek in verschijnt. Dat gebeurde dit jaar met Dit is hoe een storm ontstaat van Pim te Bokkel. Ik las die pas begin deze maand maar het was meteen duidelijk dat het een van dé bundels van het jaar was. Verder mochten Mustafa Stitou en Mark Boog niet ontbreken in de top-3, waarbij ik Stitou bovenaan zette.
Verder was 2013 vooral een jaar waarin ik vooral veel bij- en herlas. De essays van Harold Bloom las ik bijvoorbeeld opnieuw, maar door de fel oplaaiende racismediscussie kwamen die in een heel ander daglicht te staan. Gisteravond sloeg ik Pan dicht, van Knut Hamsun, dat al heel lang op mijn leesstapel lag, maar dat ik al gelezen bleek te hebben, wat dan weer heel goed paste bij mijn voornemen om meer boeken te gaan herlezen. Een hele stapel Hermans, een paar dikke boeken van Thomas Mann, mijn eerste Murakami (Norwegian Wood), P.C. Hooft, Shakespeare (waarbij ik weer moest concluderen dat het toneelwerk verreweg superieur is aan de sonnetten), Terug naar Oegstgeest: 2013 was een jaar van inhalen wat ik eerder miste, onder andere omdat ik zo nodig 40 dichtbundels per jaar wilde bespreken.
Maar welke boeken (liefst 3, 5 of 10 stuks natuurlijk) maakten nou de meeste indruk op me in 2013? Ik las veel DeLillo dit jaar, en zijn debuut Americana was een van de indrukwekkendste debuten die ik ooit las. Ik las Oorlog en vrede voor het eerst en ik stond verbaasd van de durf van Tolstoj. Ik herlas Van Ostaijen en verwonderde me over de blijvende moderniteit van zijn gedichten…
Maar hoe moet je uit de boeken die ik noemde (en dan heb ik het nog niet over de boeken die ik vergat) een lijst samenstellen? Hoe vergelijk je Heine met Te Bokkel, Wolkers met Fitzgerald? Ik ga er niet aan beginnen.
Veel interessanter dan achteruitkijken is trouwens kijken wat je gaat lezen in het nieuwe jaar. Aangezien ik min of meer met pensioen ben als recensent en dus niet zo veel meer over uitgeverscatalogi gebogen zit heb ik besloten me nog meer te richten op herlezen en op de vele gaten in mijn belezenheid waar het de canon betreft.
In het kader van dat eerste (en als voorbereiding op een jaar van verhuizingsleed, waarbij altijd het boek wat je wilt hebben in de onderste doos zit) heb ik vast een stapel gemaakt met te herlezen boeken voor 2014:
Venedikt Jerofejev – Moskou op sterk water (dit boek herlees ik bijna ieder jaar)
James Joyce – Ulysses, A Portrait of the Artist as a Young Man
Céline – Reis naar het einde van de nacht, Dood op krediet
Ivo Michiels – Mag ik spreken?, De Alfa-cyclus
Bordewijk – Karakter
Bohumil Hrabal – Verschoven zelfportret, Verpletterde schoonheid (in deze bundel staat ook ‘Al te luide eenzaamheid’, ook een vast klant, qua herlezen)
Di Lampedusa – De tijgerkat
Stendhal – De Kartuize van Parma
Jack Kerouac – The Town and the City
Robert M. Pirsig – Zen en de kunst van het motoronderhoud
John Irving – The Cider House Rules, A Prayer for Owen Meany
Bukowski – Ham on Rye
Ik wens mezelf een heel plezierig 2014!
Leave a Reply