Monk’s House
2de Kerstdag [26 december 1940]
Als mijn bewondering voor je nog groeien kon, dan zou dat zijn vanwege het feit dat je goddelijke boter aankwam op Kerstmorgen. Ieder ander, dat wil zeggen ik, zou die op een andere dag gestuurd hebben.
Maar hierdoor hebben Leonard en ik, die dit jaar hadden bezuinigd met een eend, een orgie van boter-eten gehouden die wel tien kalkoenen waard was. O wat een geschenk!
O Vita wat ben je toch een Hoorn des Overvloeds vol Schatten!
Een gebroken po.
Een Jacobs-vacht.
Twee pond verse boter.
En ik geef je nooit wat – ik vraag me af waarom dat zo is. En dan moet ik er nog ongeveer ₤ 2.000 van je boeken bij optellen. nog afgezien van de inhoud ervan.
Heb je een biografie van Bess van Hardwick; een biografie van Lady Clifford; – nou, als je ze hebt, neem ze dan mee als je komt, ik wil ze lenen. Nog meer Schatten. Ja, natuurlijk regelen we de Projector – en zou je willen dat ik Edith Jones [Bagnold] op de lunch vroeg? Dat bespaart jou weer een gang, die ik je niet zou kunnen aandoen; en dan glip ik naar buiten de tuin in en laat jullie alleen. Niet dat ik dat wil – God nee. Ik kan 24 uur aan een stuk door praten. Ik bedoel tegen jou, niet tegen haar. Wat is dat allemaal over Dotty? Ethel is catastrofaal tot in het extreme. O dat moet ik je vertellen, Lady Oxford heeft haar chauffeur hier naartoe gestuurd met haar erfstuk aan mij – een bronzen buste van Voltaire. Ik denk dat ze van me houdt; houd daar rekening mee.
V. en P.
Van je boek [Country Notes in Wartime] zijn 1862 exemplaren verkocht. Heel goed.
Uit: Ezeltje West: alle brieven aan Vita Sackville-West 1929-1940. Vertaling: Han van der Vegt
Virginia Woolf overleed op 28 maart 1941.
Paul van de Wiel says
Ongelooflijk, die zin in het leven, drie maanden tevoren. Of was die ook fictie?
Ik twijfel aan alles wat door romanciers opgeschreven is en wordt, zoals ik twijfel aan wat acteurs zeggen.