De cover van VPRO Gids 1 is steevast voor de winnaar van de ontwerpwedstrijd. ‘Doe het zelf’, dat was het thema. En Roel Seidell – illustrator van beroep, hij is blij – werd de winnaar.
In #1 van de VPRO Gids licht Hugo Blom – mede namens Angelique Viester en Beate Wegloop – de keuze van de jury toe (het hele artikel, inclusief afbeeldingen van de inzendingen, staat hier:
‘Uiteindelijk zagen we het meest in de Pinokkio van Roel Seidell. Want wat is hier aan de hand? Is Gepetto even weggelopen en besluit het houten ventje het werk zelf af te maken? Of zijn we al verder heen in het verhaal? Waarom is zijn neus zo lang en probeert hij die met beitel en hamer in te korten? Is Pinokkio de verbeelding van een hedendaagse bankier die zichzelf probeert bij te snijden en in te perken? U merkt, we sloegen volledig op hol, altijd een goed teken. Naar deze intrigerende cover willen we wel een week kijken.’
De jury van de ‘Ontwerpwedstrijd cover 1’ mag dan verbaasd zijn. De geestelijk vader van Pinokkio / Pinocchio – de schrijver Carlo Collodi – laat zelfs de houtsnijdende Geppetto tijdens zijn scheppende arbeid versteld staan (en boos worden):
‘Van zodra Geppetto thuis was nam hij zijn gereedschap en begon zijn pop uit te snijden en vorm te geven.
“Welke naam zal ik hem geven?” vroeg hij zich af. “Ik denk dat ik hem Pinocchio zal noemen. Het is een naam die hem geluk zal brengen. Ik heb eens een hele familie gekend die zo heette. Er was Pinocchio de vader, Pinocchia de moeder en Pinocchi de kinderen, en ze stelden het allemaal goed. De rijkste onder hen was zelfs een bedelaar.”
Nu hij een naam voor zijn pop had gevonden werkte hij ijverig verder, en hij maakte eerst zijn haar, dan zijn voorhoofd, en dan zijn ogen. Toen de ogen gedaan waren was hij heel verbaasd toen hij merkte dat ze bewogen en hem strak aankeken.
Geppetto vond het niet leuk om zo aangestaard te worden door twee houten ogen en riep boos: “Vervloekte houten ogen, waarom kijken jullie naar mij?”
Niemand antwoordde.
Daarna ging hij verder met het uitsnijden van de neus, maar dit was nog maar net gedaan toen diezelfde neus begon te groeien. En hij groeide, en groeide, en groeide tot hij in een paar minuten geweldig groot was geworden en het leek of het nooit zou ophouden.
De arme Geppetto maakte zichzelf moe door er steeds maar stukken af te snijden, maar hoe meer hij sneed en inkortte, hoe langer die onbeschaamde neus werd!
De mond was zelfs nog niet klaar toen die begon te lachen en met hem te spotten.
“Stop met lachen!” zei Geppetto kwaad; maar hij had evengoed tegen de muren kunnen spreken.
“Stop met lachen, zeg ik!” en hij brulde op een dreigende toon.
De mond stopte met lachen, maar stak zijn tong zo ver uit als hij maar kon. Om zijn eigen werk niet te verprutsen deed Geppetto alsof hij het niet zag en deed verder. Na de mond vormde hij de kin, daarna de keel, dan de schouders, de buik, de armen en de handen.’
Waar Pinokkio / Pinocchio voor staat. Daarover is ook door anderen dan de jury van de ‘Ontwerpwedstrijd cover 1’ gefilosofeerd.
‘Een sprookje, een fabel, een satire? Het verhaal weerspiegelt in ieder geval een stukje werkelijkheid: de groei van een kind tot volwassenheid. Maar ook de aloude strijd tussen goed en kwaad’, zo zien ze het bij het Poppenspelmuseum.
Regisseur Liesbeth Coltof – zij gaf samen met Rieks Swarte (toneelbeeld) en Carly Everaert (kostuums) vorm aan Pinokkio, een coproductie van de Toneelmakerij en de Firma Rieks Swarte – dacht in dezelfde richting:
‘Pinokkio vertelt het verhaal van een pop, een kind dat probeert een mens te worden. Het gaat over opgroeien, over wat je tegenkomt in de wereld en hoe dat je vormt. Pinokkio is een allegorie, een voorbeeldverhaal. Het toont de tocht die elk kind op zijn eigen manier moet maken: van ongevormd en egocentrisch wezen naar een volwaardig mens dat kan meevoelen en meeleven met een ander. Het hout waaruit zijn vader Gepetto hem snijdt, geeft Pinokkio zijn vuur, zijn karakter: bijdehand, eigenwijs en vol goede moed. Maar hij heeft geen levenservaring, dus is hij nog een pop. Om een jongen te worden, moet hij zijn eigen stem vinden.’
Laten we het er maar op houden dat Pinokkio / Pinocchio gaat over het ontwikkelen van een geweten.
electricien den haag says
Pinokkio brengt veel leuke momenten in me op ! Wat ook een belangrijk onderdeel wat dat zn neus groeide als hij loog. Niet liegen ! Wees liever eerlijk