HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / De boekenkast van Clare Lennart

De boekenkast van Clare Lennart

10/01/2014 by Liliane Waanders 5 Comments

Dat Clare Lennart schreef over een ‘isabelkleurig’ paard en dat dat paard het paard van buurman Van Loo was en dat zij met ‘isabelkleurig’ roze bedoelde, was niet wat mij het meest interesseerde toen ik deze foto – uit de collectie van het Letterkundig Museum – deze week in Onze Taal zag staan.

De foto staat bij een ingezonden brief van Petra Teunissen-Nijsse die reageert op een reactie op een stuk van Guus Middag over de kleur izabel. ‘Zelf ken ik het woord uit het werk van Clare Lennart (1899-1972), een schrijfster wier biografie ik voorbereid.’ Dat vond ik dan weer wel wetenswaardig nieuws.

Maar uiteindelijk ging het mij om de foto. Mijn aandacht werd getrokken – hoe kan het ook anders – door het rijtje boeken op het dressoir, laat ik het kastje voor het gemak zo noemen. In mijn boekenkast staat een boek waarin een strookje papier geplakt is met daarop: ‘Geschenk uit de nalatenschap van Clare Lennart’ – Madame Sarah: het leven van Sarah Bernhardt (1968) van Cornelia Otis Skinner.

Na haar dood kwam het boek – en ik denk niet dat dit boek het enige was – in het bezit van de openbare bibliotheek in Hattem. In plaats van de boeken een speciale plek te geven in de bibliotheek, opdat ook latere generaties zich bewust zouden zijn van de band tussen de schrijfster – haar Twee negerpopjes was in 1949 Boekenweekgeschenk, dat ze ook  in 1955 verzorgde: toen met Op schrijversvoeten door Nederland  – en de stad, werd de schenking opgenomen in de collectie, uitgeleend en na verloop van tijd – zoals dat gaat met bibliotheekboeken – afgeschreven. Zo kom ik aan Madame Sarah: het leven van Sarah Bernhardt.

Omdat ik niet weet in welk jaar de foto gemaakt is, tuurde ik misschien wel tevergeefs naar die boeken binnen handbereik. Want turen was het, en nog kon ik de titels niet onderscheiden.

Ooit vatte ik het plan op om een artikel over Clare Lennart te schrijven. Met dat doel verzamelde ik haar werk, begon te lezen en raakte verstrikt in goede voornemens. Dat Clare Lennart niet helemaal mijn smaak was, speelde zeker mee. Maar ook dat het artikel dat over de boeken in de boekenkast van Clare Lennart had moeten gaan in mijn hoofd uitgroeide tot een complete biografie.

Uiteindelijk zag ik van mijn voornemen af, schonk mijn ‘verzameling’ aan de plaatselijke oudheidkundige vereniging, op de twee delen familiegeschiedenis Weleer en Weleer II na (het tweede werd na de dood van Clare Lennart door haar zus Eveline Klaver voltooid) en de biografische schets Over Clare Lennart van Fré Dommisse na, en keek niet meer naar Clare Lennart om.

Ergens hier in huis moet nog een envelop zwerven met daarin de boedelinventaris. Die kreeg ik van de gemeentearchivaris. Ik heb net op de meest voor de hand liggende plaatsen gezocht, maar nog niet gevonden. Want door die foto werd ik weer nieuwsgierig en wilde weten welke boeken er nog meer in de boekenkast van Clare Lennart stonden.

Misschien ook interessant:

  1. Clare wie? Clare Lennart!
  2. Lezen over levens: Voor ’t gewone leven ongeschikt: een biografie van Clare Lennart – Petra Teunissen
  3. Dautzenberg doet het weer
  4. Voor het Boekenweekgeschenk moet u niet bij Polare zijn

Filed Under: blog Tagged With: Boekenweekgeschenk, Clare Lennart, Cornelia Otis Skinner, Eveline Klaver, Fré Dommisse, Hattem, Madame Sarah: het leven van Sarah Bernhardt, Onze Taal, Op schrijversvoeten door Nederland, Over Clare Lennart, Petra Teunissen-Nijsse, Twee negerpopjes, Weleer, Weleer II

Comments

  1. Matthijs Brug says

    15/05/2015 at 00:46

    Over Clare Lennart en paarden gesproken. Ik vraag mij af of Clare Lennart ooit het verhaal over het “war horse” van oom en bakker Albert Barendsen uit s’-Heerenbroek(*) heeft gekend. ((*) ze heeft er eens een oudejaarsavond doorgebracht en die later beschreven). Het rijtuigpaard – mede gebruikt voor bezorgen van brood – was gevorderd door het Nederlandse leger aan het begin van WO-1, Na het einde van de oorlog in 1918 weer (uitgemergeld) teruggevonden in de buurt van Utrecht op de centrale plaats waar de paarden weer opgehaald konden worden – voor zover nog mogelijk-. Het paard was overigens vast niet Isabelkleurig.
    Albert was achter-achter-neef, en vader van de tweede vrouw van Clara Lennart’s (Helena Klaver) vader, Bertha Barendsen.

    Reply
  2. Pring says

    04/12/2016 at 15:56

    Waarom commentaar geven op de “slordige manier” (?) waarop de Hattemse bibliotheek met de nagelaten boeken van Clare Lennart is omgegaan, als U zelf zo makkelijk boeken uit het oeuvre van de schrijfster van de hand doet?

    Reply
    • Liliane Waanders says

      04/12/2016 at 16:04

      Het bijna volledige werk van Clare Lennart schenken aan de bibliotheek van Heemkunde Hattem deed ik in de veronderstelling en hoop dat de boeken dan bij elkaar bewaard zouden blijven en beschikbaar zouden zijn voor degenen die wel in de gelegenheid zouden zijn onderzoek naar haar werk te doen. Dat is in mijn ogen iets anders dan boeken van de hand doen.

      Reply
      • Sjaak says

        21/01/2020 at 19:20

        Isabelkleurig is helemaal niet zomaar roze. Het is een zeer specifieke roze- beige kleur. Dat het werk van Clare Lennart niet helemaal uw smaak was, is heel goed mogelijk… maar zegt mij genoeg.

        Reply
      • Sjaak says

        21/01/2020 at 19:22

        Isabelkleurig is helemaal niet zomaar roze. Het is een zeer specifieke roze- beige kleur. Dat het werk van Clare Lennart niet helemaal uw smaak was, is uw goed recht… maar zegt mij genoeg.

        Reply

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Recensie: Oriëntaalse vertalingen: Beckford, Arnold, Wilde – vertaald door Gerlof Janzen
  • Recensie: Bomen waarin stenen bloeien: de verzonnen wereld van Giuseppe Penone – Cees Nooteboom
  • Waar strijken schrijvers neer?
  • Watou zijn wij op aarde?
  • Recensie: Zomergasten: Bibi Dumon Tak is inmiddels ergens

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Recensie: Oriëntaalse vertalingen: Beckford, Arnold, Wilde – vertaald door Gerlof Janzen
  • Recensie: Bomen waarin stenen bloeien: de verzonnen wereld van Giuseppe Penone – Cees Nooteboom
  • Waar strijken schrijvers neer?

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled