Ik heb geen verstand van gedichten. Niet dat ik geen gedichten lees. Maar als ik ze lees en er wat van vind, weet ik nooit of dat vinden wel gestoeld is op enige kennis van zaken. En dat vind ik wel een voorwaarde als je ergens iets over wilt zeggen of schrijven.
Het spreekt dan ook voor zich dat de keuze die ik voor deze Poëzieweek heb gemaakt een puur persoonlijke is. Met reputaties heb ik geen rekening gehouden.
Bianca’s eerste kunsten
De grenzen van de beeldende kunst
zijn verlegd:
een schoen is een kunstvoorwerp
De grenzen van muziek
zijn verlegd:
schoengekraak is muziek
De grenzen van ballet
zijn verlegd:
lopen is dans
De grenzen van poëzie
zijn verlegd:
de maat in een kinderschoen is een gedicht
Bianca – 1½
loopt op haar eerste schoenen
door de kamer
Leave a Reply