‘Ik trek me terug’. Kent u die uitdrukking? Ja, u kent die uitdrukking als u wel eens of regelmatig kijkt naar de kennisquiz Met het mes op tafel waarvan bluffen en terugtrekken voorname bestanddelen zijn van format. ‘Ik trek me terug’, is bij Het mes op tafel altijd een strategische keuze.
Dat Sven Kramer vandaag na lang nadenken besloten heeft om de 1.500 meter te laten schieten is een keuze die past in dat format. Sven Kramer hoopt zo zijn kansen op de 10.000 meter en de ploegenachtervolging te vergroten, twittert hij.
Laten we de aandacht voor dit Olympisch terugtrekken niet overdrijven – tenzij door vraagtekens te zetten bij de aanvankelijke gretigheid van de kampioen die nu weliswaar ruimte maakt voor een concurrent/collega, maar hem relatief weinig tijd gunt om zich optimaal voor te bereiden – want zo bijzonder is terugtrekken ook weer niet.
‘Ik trek me terug’. De zee doet dat twee keer per dag. Zonder er over na te denken. Zonder er beter van te willen worden.
M. Vasalis ving de terugtrekkende beweging van het water in woorden:
Eb
Ik trek mij terug en wacht.
Dit is de tijd die niet verloren gaat:
iedre minuut zet zich in toekomst om.
Ik ben een oceaan van wachten,
waterdun omhuld door ‘t ogenblik.
Zuigend eb van het gemoed,
dat de minuten trekt en dat de vloed
diep in zijn duisternis bereidt.
Er is geen tijd. Of is er niets dan tijd?
Leave a Reply