Geen idee wie Conan – hij/zij maakte dit gedicht – is, maar omdat dit gedicht over het in scène zetten van winnen en verliezen gaat (en over hoe een slecht verliezer een winnaar blijft achtervolgen) – en ik vind dat minimaal één winnaar zich een slecht verliezer toont, maar ik ook niet honderd procent zeker weet of hier in plaats van achtervolgingsploegentactiek niet toch een merkenstrijd woedt dan wel oud zeer opspeelt – lijkt het mij hier zo vlak voordat er gestreden wordt om medailles die kunnen gaan bewijzen dat in het verleden niet behaalde resultaten alsnog een garantie voor de toekomst kunnen zijn wel op zijn plek.
Hazen en schildpadden moeten geen oude koeien uit de sloot halen. En ook niet omzien in wrok. Dat is de moraal van mijn verhaal.
De haas weer
-kijk het zit zo-
zei de haas tegen de schildpad
-had ik toen die wedstrijd gewonnen
dan was dat een domme fabel geweest,
stel je voor
de haas en de schildpad besluiten
op een dag om te kijken wie de rapste is
en zoals verwacht wint de haas
met vlag en wimpel
zoiets kan je toch niet vertellen
zo’n fabel heeft toch geen moraal?-
-dus je hebt mij laten winnen?-
vroeg de schildpad
-natuurlijk-
zei de haas
-ik heb je laten winnen
om literair-structurele motieven-
-je bent gewoon een slecht verliezer-
zei de schildpad
-en je tracht alsnog met grote woorden
je schande goed te praten-
-weet je waar ik nu trek in begin te krijgen?-
vroeg de haas op zijn horloge kijkend
-in een herkansing?-
vroeg de schildpad
-nee in schildpaddensoep-
zei de haas triomfantelijk
moraal : je kan beter niet winnen van een slecht verliezer
hij blijft je achtervolgen en zoekt je telkens weer
te vernederen zoals de haas de schildpad
in dit verhaal
Leave a Reply