Ruilen? Jij een shirtje, ik een gedicht

Zoals ‘wij’ Nederlanders niet altijd met molens, klompen en tulpen geassocieerd willen worden – en ons daar bij tijd en wijle daadwerkelijk tegen verzetten (in The Colbert Report wordt handig gebruik gemaakt van de clichés die er over Holland in omloop zijn om schaatscoach Jillert Anema terug te pakken: het Jillert- bashen begint op 1.49) – zo zijn de Brazilianen het stereotiepe beeld van sensuele / seksuele natie een beetje beu.

Ze vinden t-shirts die met het oog op het WK Voetbal op de markt gebracht zijn niet leuk. Te sexy zelfs.

Op het ene t-shirt staat een schaars geklede dame (en de tekst: ‘Lookin’ to score’), op het andere ‘I ♥ Brazil’ (maar: met een tanga lijkt dat hartje sprekend op billen). ‘De Brazilianen’ konden er niet om lachen en de regering vond het beeld strijdig met een campagne om sekstoerisme te ontmoedigen. Daarom besloot de fabrikant – een van de hoofdsponsoren van het WK – de t-shirts uit de handel te nemen.

(Konden wij door onze afkeuring uit te spreken maar invloed uitoefenen op het officiële tenue waarin Oranje uit en thuis op het scherm komt…)

Dit bruggetje – de zin tussen haakjes is een bruggetje – had ik nodig om uit te komen waar ik wezen wil: bij het voetbalshirt van Pierre van Hooijdonk waar dichteres Elly de Waard als een kind zo blij mee was.

Elly de Waard was (is?) fan van Pierre van Hooijdonk en stak dat tijdens een uitzending van Laat de Leeuw niet onder stoelen of banken. In ruil voor een gedicht kreeg zij zijn shirt (of was het andersom?).

Die beelden staan mij nog heel helder voor ogen, maar op internet kon ik ze niet vinden. Wel dat ze nog bestaan. Ze zitten onder nummer 147524 in het archief van Beeld en Geluid. De aflevering van Laat de Leeuw werd op 14 oktober 1999 door de VARA uitgezonden en duurde 57’53”.

Pierre van Hooijdonk komt na 23:58:31 in beeld: ‘Pierre van Hooijdonk, voetballer, over Vitesse, zijn talenten, strafschoppen, zijn beroemde buikschuivers en zijn plaats in het Nederlands elftal. Van Waard krijgt een shirt van Van Hooijdonk en ze draagt een gedicht voor;’.

Dit gedicht (voor de gelegenheid een beetje aangepast, maar het origineel kan ik niet vinden. In die ene bundel die ik van Elly de Waard heb, staat het niet):