HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / De vrouw die Monique Samuel de mond snoerde

De vrouw die Monique Samuel de mond snoerde

27/02/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Dat Monique Samuel primair reageert en betweterig als zij is er niet voor terugschrikt om mensen met een zekere naam en faam in de rede te vallen, weten wij in Nederland inmiddels. Hoe deskundig ze ook mag zijn, ze is daardoor niet altijd een ideale gast aan tafel.

Gisteren maakte ze haar debuut in België. Ze mocht in Reyers Laat haar licht laten schijnen over de anti-homowetgeving in Uganda (nadat ze eerst door presentator Kathleen Cools in de gelegenheid gesteld was om zichzelf een beetje te laten zien).
Dat haar licht laten schijnen deed ze op de bekende manier. Dit keer was het minister Didier Reynders die geen kans kreeg om zijn zinnen af te maken.

Er was gisteren maar een iemand die Monique Samuel de mond wist te snoeren. Die haar kon transformeren tot een klein bewonderend meisje en dat was Nana Mouskouri, die vanwege haar tachtigste verjaardag op tournee is: The Happy Birthday Tour.

Of dat verstandig is, ik weet het niet. Zoals ze nu zingt doet afbreuk aan het zingen waarmee ze succes oogstte (vind ik). Maar praten gaat haar nog goed af. En wat ze zei, ontroerde Monique Samuel (die haar kleindochter kan zijn, omdat ze daar de leeftijd voor heeft, omdat ze op haar lijkt. Daar kent Monique Samuel Nana Mouskouri van: van het met haar vergeleken worden.)

Soms komt wijsheid uit het oosten. Nana Mouskouri toonde zich gisteren een wijze vrouw, die de actualiteit in het perspectief van tolerantie plaatste. Wat Kathleen Cools en Didier Reynders niet lukte, lukte haar wel: ze verleidde Monique Samuel tot instemmend knikken. Tot zwijgend toestemmen. En als Monique Samuel – met verlegenheid geslagen – toch iets wist uit te brengen, dan om the grand old lady aan de overkant van de tafel bij te vallen.

Gelukkig heeft Ivo de Wijs ooit (in 1978) een liefdeslied voor Nana Mouskouri geschreven – een liefdeslied met een knipoog – anders had ik haar hier niet kunnen opvoeren.

Niet ongenaakbaar, onaanraakbaar
Geen fata morgana
Nana Nana Nana Nana
Geen slons, geen sloddervos, geen sloerie
Nana Mouskouri
Onze liefde kent geen grenzen
Echt contact kan zonder lenzen
Van Sebastopol tot Ghana
Nana Nana Nana
Van de Nijl tot de Missouri
Nana Mouskouri
Geen pot, of hooguit bij een pourri
Nana Mouskouri

Ik hoor het hem voordragen. Ik denk daar zijn pretoogjes bij.

PS. Ook Herman Finkers blijkt een liedje over Nana Mouskouri geschreven te hebben: Nana. Ik weet niet wat ik daarvan moet vinden. Ik voel me geroepen het voor mijn eilandgenote op te nemen. Een beetje meer respect mag wat mij betreft wel. 

Misschien ook interessant:

  1. Hier zijn geen wolven (meer), maar in de literatuur (nog) wel
  2. Pinguïns undercover: iedereen kijkt
  3. Dimitri Verhulst toert met teksten uit zijn nieuwe boek (en het Ensor Strijkkwartet)
  4. De Drs. is dood

Filed Under: blog Tagged With: anti-homowet, Didier Reynders, Ivo de Wijs, Kathleen Cools, liefdeslied, Monique Samuel, Nana Mouskouri, Reyers Laat, The Happy Birthday Tour, Uganda

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Boeken verkopen zichzelf niet
  • (Auto)biografisch?
  • Recensie: Het warmtefort – Marieke Lucas Rijneveld
  • Derde persoon enkelvoud, tegenwoordige tijd
  • Recensie: Monterosso mon amour – Ilja Leonard Pfeijffer

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Boeken verkopen zichzelf niet
  • (Auto)biografisch?
  • Recensie: Het warmtefort – Marieke Lucas Rijneveld

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2022 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled