HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Volgens zijn zoons is Jeroen Krabbé allerminst vriend van dienst en vriend van beroep

Volgens zijn zoons is Jeroen Krabbé allerminst vriend van dienst en vriend van beroep

02/03/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Hoe groot kan groot zijn in een land waar grootheid geldt 
als overdaad, bescheiden streven wordt geteld
als grote deugd en kleinheid als ons grootste wapen?
Toch kan ik zeggen dat een groot man is ontslapen
en dat het pas geeft dat een groot man woorden spreekt,
geweld in waar verdriet, van tranenvloed doorweekt,
Als mede-Nederland en vooral als vriend
van hem die vriend was van eenieder die verdient 
de naam fatsoen in blank blazoen modest te dragen.
Vandaar dat ik hier sta. En in dit groots beklagen 
past geen bescheidenheid. Ik neem aan dat ik mij 
niet meer aan u hoef voor te stellen. U kent mij
als schilder, denker, vriend, vooral als groot acteur,
de grootste, zegt men, en de juiste om grandeur
aan grootsheid en douleur aan droefenis te paren
op deze droeve dag aan deze groeve, waar een 
vermaarde leider thans zijn laatste rustplaats vindt.

Dacht u hier met Vondel te maken te hebben of wellicht met Shakespeare? Helaas. Dit is het begin van De eeuw van mijn dochter van Ilja Leonard Pfeijffer. Een toneeltekst – een tragedie in vijf bedrijven, naar het voorbeeld van de klassieken – over Nederland op zijn retour.

Als De eeuw van mijn dochter begint is de leider van het land dood en zijn begrafenis gaande. Die grafrede wordt uitgesproken door vriend van dienst Jeroen Krabbé, waarmee Ilja Leonard Pfeijffer spot met de keren dat Jeroen Krabbé bij gelegenheid van hun overlijden getuigde van zijn vriendschap met prominente medelanders. 

Gisteren zag ik zijn zonen Martijn, Jasper en Jakob dit beeld weerleggen in een special van Opium. In het atelier van hun vader verklaarden zij eendrachtig dat Jeroen zich niet wil laten voorstaan op de mensen die hij kent, maar dat hij die mensen – die hij eerst zelf ook alleen maar van een afstand kon bewonderen – wil delen.

Voor Ilja Leonard Pfeijffer zal dat geen reden zijn om afstand te nemen van De eeuw van mijn dochter waarin Jeroen Krabbé probeert zich  over de weduwe en het land – ondanks de Olympische goden die het besturen – te ontfermen. 

Misschien ook interessant:

  1. ‘Marc van Uchelen werd 42 jaar’
  2. Martine Bijl voor Heel Holland Bakt
  3. Willem Jan Otten vindt spoiler alert overbodig, lees ik in Droomportaal
  4. Jeanette Winterson: van A Winter’s Tale naar Het gat in de tijd

Filed Under: blog Tagged With: acteur, Cornald Maas, De eeuw van mijn dochter, Ilja Leonard Pfeijffer, Jakob Krabbé, Jasper Krabbé, Jeroen Krabbé, Joost van den Vondel, Martijn Krabbé, Opium, regisseur, schilder, William Shakespeare

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer
  • De koning tussen twee Dichters des Vaderlands in
  • Honderd jaar PEN (CLUB) Nederland: een beknopte geschiedenis

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled