Ik meende mij te herinneren dat ik Clint Farha in een leeg stadion op ijle muziek van Bach heb zien dansen in een choreografie van Rudi van Dantzig gebaseerd op het bewegen van Johan Cruijff. Maar toen ik dat fragment zocht, bleek het net even anders te zijn.
Omdat ik niet vond wat ik zocht, denk ik nu dat ik Schijnbewegingen bedoel. Een documentaire waarin Frits Barend het met Rudi van Dantzig en Johan Cruijff heeft over het bewegen dat eigen is aan ballet en voetbal. Clint Farha danst, maar hij danst niet Johan Cruijff, hij danst Marco van Basten.
Wie het wel over het bewegen van Johan Cruijff had, was Godfried Bomans. Het verbaasde Godfried Bomans in hoge mate dat iemand die zo soepel en sierlijk beweegt als Johan Cruijff ging voetballen. Dat bewegen was veel te sierlijk voor het ‘tijdverdrijf voor polderwerkers’ dat voetbal in de ogen van Bomans was.
Godfried Bomans interviewde Johan Cruijff op 2 december 1971 – twintig dagen voor zijn dood – voor Elsevier. Voor zijn stuk dat Een middag met Johan Cruijff ging heten, bezocht hij Cruijff thuis. Uit dat stuk, dit citaat:
‘Johan Cruijff doet in zoverre aan een engel denken dat ook een engel niet aan de zwaartekracht onderhevig is. Ik heb hem vaak zien spelen en mij dan telkens verwonderd dat hij na afloop gewoon met de anderen mee het veld afliep en niet opsteeg en over de tribunes heen aan de einder verdween. Vermoedelijk houdt hij zich in. (.) Ook in zijn gezicht zit iets engelachtigs. Het is voornamelijk uit verbazing samengesteld, maar dan het soort verbijstering van iemand die uit een wolk op aarde gevallen is en zich dan verder zo goed mogelijk behelpt tussen de logge wezens die hij daar aantreft. Het is eigenlijk vreemd dat zo iemand dan gaat voetballen, want dat is een weinig sierlijke sport. Hoe graag ik er ook naar kijk, het blijft een tijdverdrijf voor polderwerkers.’
Zo gek is het dus niet dat ik dacht dat ik Clint Farha Johan Cruijff heb zien dansen.
De VPRO zendt vier weken lang de serie Johan uit. Daarom deze stukjes.
Leave a Reply