Vondel zijn park bestaat 150 jaar

Vandaag wordt gevierd dat het Vondelpark in Amsterdam 150 jaar bestaat. Volgens sommigen is dat een jaar te vroeg – want het park werd op 15 juni 1865 officieel geopend – maar in 1864 werd door Christiaan Pieter van Eeghen de vereniging opgericht die de aanleg van het park tot doel had. Overigens ging het park pas in 1880 Vondelpark heten.

Hoe dan ook: vandaag is het er feest en wordt er zelfs aandacht aan Joost van den Vonden besteed. Literatuurhistoricus heeft het over hem. En historica Annejet van der Zijl heeft het over de oprichters van het park. Dat doen ze aan de voet van het beeld van Vondel dat sinds 1866 in het park staat.

Vondel dichtte, maar natuurlijk niet over zijn park. Dat deed M. Vasalis wel. In de bundel Vergezichten en gezichten staat:

Aan een boom in het Vondelpark

Er is een boom geveld met lange groene lokken.
Hij zuchtte ruisend als een kind
terwijl hij viel, nog vol van zomerwind.
Ik heb de kar gezien, die hem heeft weggetrokken.

O, als een jonge man, als Hector aan de zegewagen,
met slepend haar en met de geur van jeugd
stromende uit zijn schone wonden,
het jonge hoofd nog ongeschonden,
De trotse romp nog onverslagen

dat door Elly Woltjes en Joop Leibbrand wordt toegelicht.

Ook Julius V.E. Dreyfsandt zu Schlamm liet zich inspireren door Vondel en zijn park:

In het Vondelpark (la morte – saison 3)

het regent in het Vondelpark
letters vallen met bakken uit de hemel

zou hij alsnog zijn oude schrift
over mij uitstrooien
en strofen weer doen zijn
als de aarde is
stof en nu even erg nat

plassen vangen
zwaardere woorden op
het helpt zijn taal te verdunnen
naar hedendaagse herkenning
vlak, dun, licht of schreeuwerig
in de kringen op het asfalt

langs paden zingen bloemen
hun reuk door het waas
van een zuchtende nevel
prikkelen de geest tot een “Regenbogen”
van droefheid naar verwondering
en doorweekte pijpen tot de koude rilling
over mijn rug

als ik haar zie lopen
onder een zwarte hoed op hoge hakken
zij wipt haast teder met haar lange benen
over verdronken inkt van de oude meester

ja, zijn park was een moestuin
met lyrisch onkruid
dat weet ik wel zeker

(Hier leest hij het zelf.)

Op 21 maart 2008 kwam er in het Vondelpark een bijzondere boom bij. Toen werd ter ere van Hella S. Haasse een vijftien jaar oude kastanjeboom geplant bij de hoofdingang van het park aan de Stadhouderskade. Met die boom feliciteerde het stadsdeel Oud-Zuid de schrijfster met haar negentigste verjaardag (die zij op 2 februari van dat jaar vierde, maar vanwege de boom werd met planten gewacht tot de lente, ondanks dat sneeuwde het op 21 maart).

Hella Haasse bleef die dag lekker binnen. Ze keek vanuit haar appartement toe: