HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Muziek die bij Giorgio Morandi hoort

Muziek die bij Giorgio Morandi hoort

21/06/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

In De stad van Morandi – Slibreeks nr. 145 – portretteert Jan Brokken de schilder van stillevens Giorgio Morandi. Als Brokken op een zondagmorgen in de stad van Morandi een mezzosopraan Händel hoort zingen, vraagt hij zich af van welke muziek Giogrio Morandi hield.

Philip Glass – de samensteller van The art of silence, waarin stillevens van Morandi in elkaar verglijden, koos Yoga Zen-Zen Meditation – zou kunnen: ‘Morandi en Glass hebben veel gemeen – de herhaling, het introverte. De muziek is alleen net iets te modern.’

Jan Brokken gaat in gedachten (en misschien ook wel in zijn muziekverzameling) na welke muziek nog beter past.

‘Ik vermoed dat Morandi van Federico Mompou zou hebben gehouden, de in 1909 geboren Catalaanse componist. Zeker van diens Música Callada, muziek van de stilte. Die ontstond echter in Morandi’s levensavond, het eerste Cahiers in 1959, het tweede in 1962. De twee overige Cahiers verschenen na Morandi’s dood, in 1965 en 1967. Niet aannemelijk dat hij die muziek heeft gekend.
Het schijnt dat Mompou erg van de madrigalen van Monteverdi hield. Muziek waarvan ik vermoed dat die ook Morandi aanspreken.
Wat echter perfect bij Mordandi past, zijn de transcripties die Bach van Italiaanse concerten maakte. Voor het adagio uit het hoboconcert van Alessandro Marcello, dat Bach omtoverde tot een ijzingwekkend miniatuur voor klavecimbel – de BWV 974. Op de piano klinkt het nog aangrijpender. Muziek van bijna niets, muziek van de stilte.’

Ik kan niet uit eigen collectie putten om te horen of Jan Brokken het bij het rechte eind heeft. Maar ik weet waar ik wel moet zoeken.

Dit is The art of silence, met de muziek van Philip Glass:

Música Callada van Federico Mompou  klinkt zo als componist het speelt, en zo in de uitvoering van Marcel Worms die regelmatig met Jan Brokken optreedt.

Het adadio van Bach (BWV 974) naar Marcello op klavecimbel (Hans-Ludwig Hirsch, het adagio begint op 3.12) en op de piano (Glenn Gould) zo.

Misschien ook interessant:

  1. Tijdens het schrijven van De vergelding luisterde Jan Brokken naar Philip Glass
  2. Julián Basílico Coco, dankzij Forgotify, Kris Berry en Jan Brokken aan de vergetelheid ontrukt
  3. Wat een muzikale man is die Jan (Brokken)
  4. Recensie: De stad van Morandi – Jan Brokken

Filed Under: blog Tagged With: De stad van Morandi, Federico Mompou, Giorgio Morandi, Jan Brokken, Johann Sebastian Bach, Marcel Worms, Música Callada, muziek, Philip Glass, stillevens, The art of silence

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda
  • Poëzieweek 2025: ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’ – Sasja Janssen
  • Poëzieweek 2025: ‘Kratermond’ – Sara Eelen

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2025 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled