HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Joseph Roth zag een tennisser zweet adelen

Joseph Roth zag een tennisser zweet adelen

26/06/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Hotelmens - Joseph RothIn Hotelmens: reportages en brieven doet Joseph Roth verslag van zijn hotelleven. Hij geeft zijn ogen goed de kost en kent na verloop alle karakteristieke trekken van het vaste personeel. Een beetje hotel heeft natuurlijk ook een tennisbaan. De tennisser die hij gadeslaat – en waarover onder de titel De tennisleraar (nou ja, het Duitse equivalent van die titel dan) op 16 april 1931 een stuk in de Frankfurter Zeitung – verstond, ‘hij is de enige die het merkwaardige geheim kent’, de kunst van het elegante zweten:

‘Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij het zweet adelt (zoals anderen door het zweet geadeld worden). In kleine, kostbare, haast telbare pareltjes, die niet langer metaforen zijn, verschijnt het op het gebruinde, edele, rimpelloze voorhoofd van de tennisspeler. Ook zijn hagelwitte hemd is in de okselstreek zichtbaar nat, maar als een soort gesoigneerde vochtigheid. Edele uitwaseming van een edel lichaam, nog slechts vergelijkbaar met dat van een vurig raspaard! Zo helemaal in het wit, op platte, lichte, haast gevleugelde linnen schoentjes, met open kraag, nek en bovenborst aan de blazende wind prijsgegeven, met onbedekt hoofd en getooid met een kapsel dat, hoewel het uit haren bestaat, bij geen enkele krachtsinspanning verandert, zwevend, springend, huppelend en slechts vluchtig uitrustend, het racket in de hand, als een schild, een wapen, een gespannen net en een ovalen vleugel: zo lijkt de tennisspeler een reusachtige koolvlinder die zich met gummiballen voedt en op verharde terreinen gefokt wordt.’

Zo zie je zelfs op Wimbledon tegenwoordig niet meer (dat weet ik zeker: ik zou ze er op basis van de beschrijving van Joseph Roth zo uitpikken). Al moet wie daar tijdens hét toernooi wil spelen nog steeds in het wit de baan op.

Misschien ook interessant:

  1. Wimbledon, een gebed (met daarin een onnodige fout)
  2. Zonder publiek
  3. Tennis: een wedstrijd op hoog niveau (bedenk een bijschrift)
  4. Het goede moment afwachten en er dan langs

Filed Under: blog, Sport Tagged With: De tennisleraar, Hotelmens: reportages en brieven, Joseph Roth, sportzomer 2014, tennissen

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda
  • Poëzieweek 2025: ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’ – Sasja Janssen
  • Poëzieweek 2025: ‘Kratermond’ – Sara Eelen

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2025 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled