Bij Vroege vogels zijn ze bezig met de Nederlandse Kampioenschappen Merelzang. Er zijn nog drie kandidaten over: merel Jelle, merel Victor en merel Mart. De winnende merel wacht een mooie prijs. Ellen ten Damme componeert op basis van zijn zang een lied.
Dat Ellen ten Damme dat doet is mooi, maar Tom America maakte de redactie van Vroege vogels erop attent dat zij niet de eerste componist zal zijn die merelzang vereeuwigt. Zelf liet Tom America zich al eens door merelzang leiden. Omdat hij zich door Jan Hanlo liet leiden. (Tom America zette poëzie van Jan Hanlo op muziek).
Tom America vond in In een gewoon rijtuig een kleine partituur: Merelzang. Hij koos de blokfluit om de noten die Jan Hanlo zorgvuldig had genoteerd te verklanken (hier de reportage die Vroege vogels maakte).
(Overigens ook Tom America is niet degene die de merel in de muziek introduceerde. Er waren klassieke componisten die hem voorgingen. En laten we The Beatles niet vergeten.)
Jan Hanlo – die in 1949 de mus in woorden ving in het gedicht De mus – schreef ook een gedicht over merels (al gaat dat eigenlijk over jongens). Nieuwe merels heet het, hij droeg het op aan A.M.:
Er was een man
die bij elke strofe
die hij hoorde van
de merel
zei
schat schat
en er kwamen weer
nieuwe merels merels
En bij elke jongen
die hij zag op de
fiets of lopend
dacht
en zei hij
beeld beeld
En die man
ben ik zelf
Jan Hanlo is op zijn beurt weer niet de enige schrijver die een merel in zijn werk toeliet. Johan Velter maakte een studie van de merel in de literatuur. Natuurlijk heeft hij het ook over Nieuwe merels van Hanlo.
Leave a Reply