HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Alsof er over een komkommer niets te melden is

Alsof er over een komkommer niets te melden is

23/07/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Hazepeper - Charlotte MutsaersDeze week is Wanda Reisel in Nooit meer slapen de schrijver die maar moet zien of ze iets met de actualiteit kan. Vannacht wijdde ze een verhaaltje aan een Engelse postbode die een konijn uit een brievenbus bevrijdde.

Wanda Reisel legde nog even een link met de konijnenkwestie die Jeannette Winterson op kritiek kwam te staan, onder andere van Arthur Japin (Lapin), en duidde het voorval vervolgens als een typisch geval van komkommernieuws. Het type nieuws dat we op dit moment ontberen. Volgend jaar liever weer een zomer met alleen maar komkommernieuws. Daarover waren Wanda Reisel en presentator Pieter van der Wielen het eens.

Haar oproep mag dan een pleidooi voor komkommernieuws zijn, daarmee is de komkommer zelf nog niet gerehabiliteerd.

Ik ken er eigenlijk maar één die ik dat zou willen toevertrouwen: Charlotte Mutsaers. In Hazepeper (1985, zolang heb ik het ook al: volgend jaar ga ik vieren dat ik dertig jaar in Mutsaers ben) getuigt Charlotte Mutsaers van drie grote liefdes: de haas, Napoleon en de komkommer.

Haar liefde voor de komkommer zit diep en duurt ook al heel lang:

Een komkommer koesteren - Charlotte Mutsaers‘De een vertroetelt plastic poppen, de ander een rubberen lam, een derde stenen kabouters. Dode makkers allemaal! Mijn eerste liefde was de komkommer. Een komkommer is lang van gestalte. Extremiteiten bezit hij niet en daardoor lijkt hij een en al hoofd. Evenmin als een hond behoeft hij zich zwierig te kleden, want hij ziet er in zijn strakke vel altijd prettig uit. Ik kreeg elke week een nieuwe van mijn ouders en koos steevast een groene. De gele zijn meestal een beetje kort en bovendien komen daarop neus, ogen en mond die je erin snijdt niet zo goed uit (over de witte komkommer praten we niet eens). Het is een vrij nauwkeurig werkje om een komkommer zijn gezicht te geven. Met een fijn aardappelmesje gaat het het allerbest. En da maar hopen dat je niet mis snijdt, want voor je het weet, zit je met een vervelende tronie opgescheept! Bij een kromme komkommer moet je het gezicht aan de binnenkant kerven, zodat hij je aankijkt als je hem in je armen houdt. O, wat past hij toch goed in de boog van de arm! Af en toe een rechte komkommer is ook aardig. Dan doet het er natuurlijk niet toe waar het gezicht zit, want er is geen voor en achter. Je zou er zelfs een Janus Bifrons van kunnen maken of een Jantje-Lach-Jantje-Huil, maar zelf vind ik dat vrij flauw.
Helaas leven komkommers niet erg lang. Door al dat omgesol van mij waren ze al na een dag of zes zacht. Zodra zelfs een pleister de rotting niet meer kon verbergen, maakte mijn vader een gat in de tuin. Dit alles verklaart waarom in een Utrechtse stadstuin meer dan driehonderd komkommers begraven liggen: je reinste kwamkwammersloeg!’

In haar liefde voor de komkommer staat Charlotte Mutsaers niet alleen. Ook dat blijkt uit het hoofdstuk waarin de komkommer centraal staat: Sunt pueri pueri.

Ondanks de komkommer is Marche sombre des comcombres (er bestaat ook een gezongen versie van) verbannen naar de Varia. In het gedicht komen twee grote liefdes van Charlotte Mutsaers samen: die voor de fox en die voor de komkommer.

Overigens ging het in de eerste bijdrage van Wanda Reisel aan de rubriek waarmee het tweede uur van Nooit meer slapen opent over dat ene onderwerp dat het nieuws domineert.

Misschien ook interessant:

  1. Wat doet die Turk in de bergen?
  2. Vlaanderen maakt zich op voor de Grote Oorlog, de herdenking ervan dan
  3. Ilja Leonard Pfeijffer buigt zich over Het Achterhuis van Anne Frank
  4. Wat nou oeuvre

Filed Under: blog Tagged With: Charlotte Mutsaers, Hazepeper, Jeanette Winterson, komkommer, komkommernieuws, konijn, Nooit meer slapen, Wanda Reisel

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled