Met heel weinig middelen maakt Michaël Dudok de Wit duidelijk hoe een dochter haar vader levenslang kan missen. Weer, wind, wat bomen en een fiets, maar heeft hij eigenlijk niet nodig om de seizoenen letterlijk en figuurlijk te laten verstrijken. Woorden al helemaal niet. Father and Daughter / Vader en Dochter gaat over een vader die gaat en nooit meer terugkomt, en een dochter die blijft hopen en trouw de plek bezoekt waar zij elkaar voor het laatst gezien hebben. Het duurt lang, maar de hereniging komt. En dan zijn ze weer vader en dochter. Dan heeft ook zij haar fiets niet meer nodig.
Michaël Dudok de Wit won in 2001 een Oscar voor Father and Daughter / Vader en Dochter. Na de film maakte hij ook een boek. Een prentenboek. En weer heeft hij weinig woorden nodig. Herhalen is niet alleen voor kinderen een beproefde manier van vertellen.
In Father and Dautghter / Vader en Dochter speelt muziek een belangrijke rol. Jean-Baptiste Roger was verantwoordelijk voor het geluid, er werd muziek van Normand Roger en Denis Chartrand gebruikt en Iosif Ivanivici schreef het thema.
Toch besloot sounddesigner Ravian de Vries dat het ook anders kan. Hij deed het zonder muziek en legde de nadruk op de geluiden. Bij Ravian de Vries is de fiets nog nadrukkelijker aanwezig.
Hier het origineel:
En dit is de versie met het geluid van Ravian de Vries:
Leave a Reply