Het was al laat en ik had de dag eigenlijk al ten einde verklaard. Maar toen hoorde ik in Met het oog op morgen de tune van de rubriek Schrijvers over schrijvers en moest ik met het oog op dit stukje nog even met pen en papier in de weer.
Ilja Leonard Pfeijffer schrijver en dichter van beroep en classicus qua opleiding heeft vele leermeesters, maar toch kwam er maar één in aanmerking om in het kader van Schrijvers over schrijvers in overdrachtelijke zin in leven te worden gehouden: Pindarus.
Met Pindarus heeft Ilja Leonard Pfeijfer een persoonlijke band: hij schreef er zijn proefschrift over. Daarom had hij geen moeite om Pindarus voor te trekken.
Pindarus. Volgens presentator Mieke van der Weij een naam die niet bij heel veel mensen een bel zal doen rinkelen.
Bij mij toch wel. Niet dat ik hem gelezen heb, maar ik ken de naam. Al ken ik Pindarus als Pindaros. Als het om Latijn en Grieks gaat ben ik vrij recht in de leer. Daarom wist ik ook niet zeker of ik Ilja Leonard Pfeijffer goed had verstaan. Maar al de keren dat hij het over Pindaros had, zei hij toch echt Pindarus. En Ilja Leonard Pfeijffer kan het weten (dat hij weet over wie hij het heeft als hij het over Pindarus heeft, bewees hij door in heel kort bestek een vrij volledige inleiding op de dichter, zijn oeuvre en de context waarin dat werk geplaatst moet worden te geven).
Ik probeerde me de cover van Zegezangen – de door Patrick Lateur vertaalde oden – voor de geest te halen. Ik dacht zeker te weten dat op die cover Pindaros staat. Maar omdat ik vannacht wel pen en papier bij de hand had, maar geen computer kon ik het nu pas controleren. Op die cover staat inderdaad Pindaros.
Ilja Leonard Pfeijffer vertelde ook nog dat hij een fan is van de vertaling van de oden in de Penguin Classics. Het maakt Penguin niet uit of het Pindarus of Pindaros is. In het Engels heet hij Pindar.
Het gesprek met Ilja Leonard Pfeijffer is hier terug te luisteren, het begint op 46.48.
Leave a Reply