HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Vier keer in één week: alsof de nouveau roman terug is van nooit weggeweest

Vier keer in één week: alsof de nouveau roman terug is van nooit weggeweest

29/08/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Le nouveau romanHet zal niet toevallig zijn dat ik deze week vier keer op het literaire begrip nouveau roman stuitte. Als die term me niets zou zeggen, zou dat mij vast niet opgevallen zijn en zou ik zeker niet verbaasd gestaan hebben van de plotselinge opleving van aandacht voor deze eertijds avant-gardistische manier van schrijven.

1

De eerste keer kwam ik de term nouveau roman deze week tegen in Tomás González: ‘schrijver van de stilte’, een tekst die vertaler Jos den Bekker schreef bij wijze van introductie op het oeuvre van de Colombiaanse schrijver:

‘Met zijn plotloze verhalen, waarin hij gewone mensen in hun dagelijkse doen volgt, lijkt hij het ideaal te hebben verwezenlijkt van de nouveau roman, zoals die werd verdedigd door de Russisch-Franse literatuurtheoretica Nathalie Sarraute. Zij vond dat schrijvers geen verhaal moeten vertellen, de lezer niet moeten afleiden met grootse gebeurtenissen en spannende plots, maar het kleine, het on-sensationele laten zien.’

2

Twee dagen later is het David Van Reybrouck die de nouveau roman ter sprake brengt. In de laatste aflevering van Zomergasten van dit seizoen liet hij een fragment uit de film Écrire zien, waarin Marguerite Duras het over schrijven heeft.

Na afloop stak hij zijn enthousiasme niet onder stoelen of banken:

‘Een geweldige schrijfster. Vaandeldraagster van de nouveau roman. Wat een vrouw. Wat een obsessie met taal.’

David van Reybrouck houdt van haar poëtische manier van proza schrijven, waarin het verhaal ondergeschikt is aan de sfeer.

3

De nouveau roman komt ook ter sprake in de film L’enlevement de Michel Houellebecq waarin de ontvoerde schrijver met één van zijn ontvoerders een goed gesprek voert over het literatuur. Wie van beide de nouveau roman te sprake brengt, weet ik niet meer – het is niet noodzakelijkerwijs de schrijver – en nakijken kan ik het niet want ‘Cette video n’est pas disponible dans votre pays.’

4

Jean Echenoz was de vierde die de woorden in de mond nam. Niet deze week, maar al veel eerder, namelijk toen hij door Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre geïnterviewd werd vanwege het verschijnen van zijn verhaal Bodembestemming als Perlouses.

Als Martin de Haan en Jan Pieter van der Sterre hem vragen:

‘U wordt vaak geassocieerd met andere schrijvers van uitgeverij Minuit, zoals Jean-Philippe Toussaint, Christian Oster en Christian Gailly. Bestaat er zoiets als een Minuit-school?’,

antwoordt hij dit:

‘Volgens mij bestaat er geen school Alain Robbe-Grillet heeft zich in de jaren vijftig ingespannen om een groep schrijvers samen te bundelen onder de paraplu van de nouveau roman. Dat is mede dankzij zijn uitzonderlijke mediagenieke talent zeer goed gelukt. De uitgever van Minuit heeft dat later bij ons ook geprobeerd, wij werden voorgesteld als de nouveau romanciers. Maar als groep waren wij niet zo succesvol als de nouveau roman van de jaren vijftig, want de verschillen tussen onze boeken zijn groot, en geen van ons wil of kan de rol van Robbe-Grillet op zich nemen. Als er al een verwantschap tussen ons bestaat, dan blijkt dat vooral uit het feit dat we door onze uitgever gekozen zijn. Zijn smaak heeft ons bij elkaar gebracht.’

De nouveau roman. Volgens het Cultureel Woordenboek is dat:

‘Term gebruikt voor het werk van een aantal experimentele Franse romanschrijvers uit het midden van de 20ste eeuw die zich niets gelegen lieten liggen aan plot, psychologie of de andere conventies van de 19de-eeuwse roman’

In het Algemeen Letterkundig Lexicon besteden ze er wat meer woorden aan.

Van wat toen modern, avant-gardistisch en tegendraads was, kijkt men nu niet meer op. Er is sinds de jaren vijftig zoveel gebeurd in de literatuur. Toch is de nouveau roman niet gedateerd.

Ik lees schrijvers als Nathalie Sarrautte en Marguerite Duras nog steeds graag. Maar ook de schrijvers met wie Jean Echenoz zich verwant voelt, waaronder Raymond Queneau en Georges Perec, die zich bij het schrijven juist beperkingen oplegden – zij vormden samen Oulipo. Oulipo staat voor ‘Ouvroir de littérature potentielle’ (‘werkplaats voor potentiële literatuur’) – kunnen mij bekoren.

Het zal vanwege die actieve literaire belangstelling zijn dat het me opviel dat de nouveau roman deze week zo vaak voorbij kwam.

Misschien ook interessant:

  1. Zomergasten 2014: David Van Reybrouck laat Marguerite Duras aan het woord over schrijven
  2. De ontvoering van Michel Houellebecq: een film met de schrijver ‘dans son propre rôle’
  3. Heimwee naar de zee – Tomás González
  4. Waarom Michel Houellebecq niet naar Poetry komt

Filed Under: blog Tagged With: Bodembestemming, David Van Reybrouck, genre, Jan Pieter van der Sterre, Jean Echenoz, Jos den Bekker, literatuur, L’enlèvement de Michel Houellebecq, Marguerite Duras, Martin de Haan, Michel Houellebecq, nouveau roman, stroming, Tomás González, zomergasten

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled