HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Mark Rothko, terug in Dvinsk / Daugavpils

Mark Rothko, terug in Dvinsk / Daugavpils

03/12/2014 by Liliane Waanders Leave a Comment

Mark Rothko, biografie - Annie Cohen-Solal‘ “Kun je me een eenmanstentoonstelling in Dvinsk geven?”
Dat was zijn diepste wens.’

Zo eindigt Het begin van een onbekend avontuur: in het licht van Mark Rothko, het hoofdstuk dat Jan Brokken in Baltische zielen aan de schilder die in 1903 als Marcus Rothkowitz (Rothkovičs) in Dvinsk / Daugavpils geboren werd.

‘Kun je me een eenmanstentoonstelling in Dvinsk geven?’ was het antwoord dat Mark Rothko gaf toen kunsthandelaar Frank Lloyd hem in 1963 vroeg wat hij voor hem kon doen. Helaas kon Frank Lloyd de diepste wens van Mark Rothko niet in vervulling laten gaan, maar decennia later kreeg Mark Rothko die ‘eenmanstentoonstelling’ toch, toen zijn kinderen werk van hun vader schonken aan het Mark Rothko Kunstencentrum dat in 2013 in Daugavpils geopend werd.

Daarmee eindigt Jan Brokken wat hij tijdens de concertlezing Baltische zielen over Mark Rothko vertelt. Ik hoorde het hem vorige week zeggen toen hij en Ursula Schoch (viool) en Marcel Worms (piano) de 170e verjaardag van Boekhandel Van Someren & Ten Bosch in Zutphen opluisterden.

Die dag werd bij mijn buren een portie boeken bezorgd, waar ik me pas een paar dagen later over kon ontfermen.

Eén van die boeken begint waar Jan Brokken stopt:

‘Toen ik klein was kwam mijn vader vaak naast me zitten met een landkaart om me dat gebied aan te wijzen [het grensgebied van Letland, Litouwen en Polen] en dan zei hij: “Je kunt het niet goed zien, want er zijn nieuwe grenzen en vroeger waren er andere. Maar daar ben ik geboren.’

Daugavpils, woensdag 24 april 2013, twaalf uur ’s middags. Met deze expliciete herinnering van Kate, de dochter van Mark Rothko, werd het nieuwe Marka Rothko Mãkslas Centrs (Mark Rothko Kunstencentrum) geopend in de geboortestad van de kunstenaar; een stad die in de loop van de geschiedenis vaak van naam is veranderd.’

(vertaling: Reintje Ghoos, Judith Wesselingh en Jan Pieter van der Sterre)

In Mark Rothko: biografie ben ik inmiddels aanbeland bij het moment waarop Marcus Rothowitz kennismaakt met kunst – tot bladzijde 60 leerde ik hem kennen als briljante buitengesloten leerling en dichter en denker:

‘Het verhaal gaat dat Marcus zijn interesse voor de kunst ontdekte in oktober 1923, tijdens een bezoek aan een vriend die naakttekeningen maakte op de Arts Students League. Hij besloot ter plekke dat hij “de passie van zijn leven” had gevonden, volgde twee maanden lang zijn eerste lessen en keerde in april 1924 terug naar Portland om een paar maanden toneellessen te volgen bij Josephine Dillon, de vrouw van Clark Gable.’

Tot nu toe ligt de nadruk in de biografie die Annie Cohen-Solal over Mark Rothko schreef niet op de feiten, maar op hoe het gedwongen vertrek uit Daugavpils/Dvinsk en het ook in de Verenigde Staten niet voor vol aangezien worden van invloed is geweest op de ziel van Marcus Rothowitz die als enige van het gezin – vanwege het kerende tij in Letland – een traditioneel joodse opleiding ‘genoot’.

Misschien ook interessant:

  1. Mark Rothko, een van Jan Brokkens Baltische zielen
  2. Twee keer in een week
  3. Annie Cohen-Solal en Adriaan van Dis weer even samen
  4. Jean Rhys en haar drie Hollandse Jannen

Filed Under: blog, Kettinglezen & rijgschrijven Tagged With: Annie Cohen-Solal, Baltische zielen, Jan Brokken, Marcus Rothowitz, Mark Rothko, Mark Rothko: biografie

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • en aan de horizon ligt… Spijkenisse
  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled