Misschien staan er meer geleende zinnen in De zomer hou je ook niet tegen maar ik herkende er in elk geval een. Want toen ik dit las:
‘Er is een auteur waarvan ik denk toch het meeste te hebben gelezen, en in één van diens werken valt daar de zin, hij valt echt, “De vrouw van mijn leven kwam ik tegen kort nadat ik in het huwelijk was getreden”. Toen ik hem las, voelde ik een neiging die zin te onderstrepen’,
herkende ik Verhulst. Ik wist alleen niet meer in welke Verhulst ik die zin – ‘De vrouw van mijn leven kwam ik tegen kort nadat ik in het huwelijk was getreden’ – gelezen had. Omdat ik hier maar een ander boek van Dimitri Verhulst bij de hand heb, begon ik op goed geluk te zoeken.
Gelukkig was dat ene boek – De laatste zeven zinnen – het goede boek. De zin staat in Consummatum est! / Het is volbracht.
Eigenlijk is Consummatum est! / Het is volbracht een bonte verzameling zinnen. Zinnen die elkaar opvolgen zonder noodzakelijk verband. Behalve dan dat zij een leven samenvatten dat zo goed als geleefd is, want het is bijna volbracht.
In het zesde van de laatste zeven zinnen die synchroon lopen met de laatste zeven woorden die Christus aan het kruis sprak, valt die ene zin waarmee Dimitri Verhulst zelfplagiaat pleegt.
Misschien citeert Dimitri Verhulst zichzelf in De zomer hou je ook niet tegen meer dan eens, maar dan hergebruikt hij zinnen die mij minder bijgebleven zijn dan die ene.
Leave a Reply