Dorrestijn en Dorrestein maken kans op dezelfde prijs

Dat die ene Dorrestijn genomineerd is, begrijp ik wel. Maar dat die andere Dorrestein ook kans maakt op de Jan Wolkers Prijs 2015 verbaast me.

Ondanks de titel gaat De Italiaanse chauffeuse (Hans Dorrestijn) over vogels. Het is een bundeling van Dorrestijns vogelverhalen uit Vogelgids (2007), Natuurgids (2010) en Dudeljo! (2012) In De Italiaanse chauffeuse staat de natuur centraal. (Of het in verband met de Jan Wolkers Prijs van belang is dat De Italiaanse chauffeuse oud werk in een nieuw jasje is, weet ik niet).

Dat de natuur centraal staat, kun je van Weerwater (Renate Dorrestein) niet zeggen. Weliswaar vergaat in Weerwater de wereld, maar dat zegt niet zoveel. Dorrestein heeft dat wegvagen nodig om op de puinhopen een nieuwe maatschappij te grondvesten. Zelfs als de natuur haar daarbij een handje helpt (dat laat Dorrestein in het midden), dan nog heeft het menselijk doen en laten in Weerwater de overhand. (Dat het Weerwater een plas in Almere is doet in dit verband niet ter zake).

Misschien is het verstandig dat de jury om verdere discussie te voorkomen Dorrestijn en Dorrestein passeert en een van de dertien andere genomineerden de Jan Wolkers Prijs 2015 gunt.