Vijf dagen geleden stond dit ‘ikje’ van Rian Los in de NRC:
Wensen
Wij hebben jarenlang buitenlandse jongeren in huis gehad voor een uitwisselingsorganisatie. De meesten hebben in een jaar aardig Nederlands geleerd en ook enkele Nederlandse gewoonten, zoals het zingen van verjaardagsliedjes. Ze leren dat natuurlijk op het gehoor, schrijven is een stuk moeilijker.
Deze week was ik jarig, en kreeg uit allerlei windstreken lieve wensen in soms niet helemaal correct Nederlands. Maar deze, van mijn Amerikaanse gast, die alweer een jaar terug is, was correct geschreven: „Langzaam te leven, langzaam te leven, langzaam te leven in de Gloria!”
Vandaag presenteert de Dagkalender Poëzie 2015 dit gedicht van Alexis de Roode:
Het recht op traagheid
Waarom zouden wij
u en ik
niet gerechtigd zijn
tot traag / leven.
Tot zeer / traag / leven.
Alle apparaten
mag u / uitzetten.
Stilstaan is
geoorloofd. Ten volle.
U mag ook
de ogen / sluiten.
Voor alles.
Zelfs eraan denken
hoeft niet.
U hoeft niet
te antwoorden.
U hoeft
niet / verder.
U mag hier blijven.
U hoeft / dit gedicht
niet uit te lezen.
Terwijl ik dit schrijf, kruipen 161 renners de Col de la Croix de Fer op. Buiten waait de wind met een gemiddelde snelheid die zij niet halen, zelfs niet als ze dalen.
Straks moeten ze ook nog langs de flanken van de Alpe d’Huez slingeren.
Leave a Reply