Als ik tijdens het kijken naar Zomergasten niet constant aantekeningen zou zitten maken met het oog op een stuk, dan zou ik bij Peter Buwalda in de verleiding gekomen zijn om af en toe een tweet te sturen. Want ondanks de 543 bladzijden die Bonita Avenue telt, kan Peter Buwalda wat hij vindt ook heel kort en krachtig formuleren.
Daarom – voorafgaand aan het stuk dat nog gaat komen – nu alvast een aantal oneliners:
‘Je kunt van hem leren hoe je moet beginnen, maar ook hoe je niet moet eindigen’ (over de opkomst en ondergang van Elvis Presley)
‘Ik wil dat dit echt is’ (over Obama die Amazing Grace zingt tijdens herdenking Charlston).
‘Het boek wordt toch niet anders door een slechte film’ (over de op handen zijnde verfilming van Bonita Avenue).
‘Beethoven is een aandeel dat alleen maar meer waard is geworden’ (over Beethoven, volgens Peter Buwalda de grootste kunstenaar ooit).
‘Genetische verwantschap is niet denderend belangrijk voor hoe je iemand ervaart’ (over samengestelde gezinnen).
‘Schrijven is voor mij “niet-leven” ‘ (over het vak).
‘Ik heb nog nooit iemand horen opscheppen dat hij een film heeft uitgekeken’ (over de verdwijning van de lezer).
‘Iemand die echt van The Beatles houdt, is niet uit op het vergaren van macht’ (over het verdienen van de Nobelprijs voor de Vrede).
‘Ik heb de Bijbel niet nodig als ik ook Sabbath Theatre kan lezen’ (over het niet nodig hebben van religie als er ook esthetisch genoeg te beleven is).
‘Ik ben een bewonderaar, maar niet van mezelf’ (over Zomergast zijn na één boek: ‘één boek is geen boek’).
Leave a Reply