Eerlijk gezegd heb ik geen idee wie de lezers van Hanta zijn. Ik weet niet precies door wie ik gelezen word. Alleen als iemand zich met naam en toenaam meldt, krijgt een lezer voor mij een gezicht.
Hanta is er de site niet naar om discussies uit te lokken. Dat betekent dat ik naar verhouding maar weinig van de vier- tot zeshonderd unieke bezoekers die er dagelijks iets lezen bij naam ken.
Dat is niet erg. Het heeft zo zijn voordelen om zonder last en ruggenspraak te kunnen schrijven. Je al te bewust zijn van degenen die al tijdens het schrijven over je schouder meelezen, kan ten koste gaan van de onbevangenheid waarmee een schrijver schrijft. Ook als die schrijver een journalist is.
Vorig jaar januari mailde Joost Zwagerman mij. Hij had twee vragen. De eerste ging over de tentoonstelling over stilte in de beeldende kunst die hij aan het voorbereiden was. Een tentoonstelling die vanaf 15 december a.s. onder de titel Silence out loud te zien is in culturele buitenplaats Kranenburgh in Bergen (NH). Helaas kon ik hem niet behulpzaam zijn.
De tweede betrof mijn schrijfambities. Helaas kon hij mij uiteindelijk niet behulpzaam zijn.
Door die mail van meer dan anderhalf jaar geleden weet ik dat Hanta sinds 8 september 2015 één unieke bezoeker minder heeft.
Leave a Reply