HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Waarom lazen ze wat ze lazen (toen zij Joost Zwagerman eer betoonden)?

Waarom lazen ze wat ze lazen (toen zij Joost Zwagerman eer betoonden)?

28/01/2016 by Liliane Waanders Leave a Comment

Wakend over God - Joost ZwagermanIk was erbij. Ik was erbij toen deze week in Felix Meritis eer betoond werd aan Joost Zwagerman. Ik luisterde naar vrienden die herinneringen ophaalden, maar ook lazen uit zijn postuum verschenen dichtbundel Wakend over God. Ik luisterde en huiverde. Want Wakend over God mag dan volgens uitgever Robbert Ammerlaan geen kroniek van een aangekondigde dood zijn (en Ellen Deckwitz was dat in DWDD met hem eens), wat ik daar die avond hoorde leek verdomd veel op werk van een man die wist dat hij er binnenkort niet meer zou zijn (en zich probeert voor te stellen hoe dood zal zijn).

Inmiddels heb ik Wakend over God gelezen en moet ik Robbert Ammerlaan misschien wel gelijk geven. Misschien, want ik ben er nog niet uit. Er zit heel veel God in Wakend over God, maar Zwagermans God heeft de mensen niet zo heel erg lief en de ik/jij die zich tot hem wendt (en/of op zijn stoel gaat zitten), voelt zich afgewezen, verlaten en is eenzaam. Ook in de gedichten over God lonkt de dood, als die niet al heeft toegeslagen.

Na één keer lezen kan ik Wakend over God nog niet los zien van de realiteit. Kan ik de bundel nog geen plaats geven binnen Zwagermans poëzie. Heb ik er nog geen literair oordeel over.

En voorlopig vergroten ook de vrienden die er een gedicht uit kozen het raadsel. Waarom kozen zij de gedichten die ze kozen, terwijl ze als ze het al te snel conclusies trekken hadden willen loochenstraffen, ook/beter iets anders hadden kunnen lezen.

Ze moeten toch op hun klompen aan hebben kunnen voelen, dat deze zinnen

Kijk, er is geen toekomst en
verleden meer. Als uit een helikopter
ben je zonder parachute bruut
uit onze tijdbeleving weggeduwd
en daal je loodrecht op de vlakte af
van het noodlottig heden: nog even
en een peloton staat tegenover je
dat een spervuur op je richt
van verzamelde geluksmomenten,
maar: je beleeft ze al niet meer.
Je bent al vastgenageld in het aller-
laatste vacuümgezogen déjà vu
dat grijnzend naar het niets verwijst.
Je leven trekt niét als een film
aan je voorbij. Nooit was je in
of van die film. Altijd was je
de afwezige afwezige. Iets of iemand
zoomt in op het eeuwigdurend nu.
Niets ben je, je hoort nergens bij.

(…)

(uit: Nu)

hard aan zouden komen, en dat

In een museum voor klassiekmoderne
of – daar wil ik af zijn – modernklassieke kunst
verdween ik op een kwade dag
in een ijswit schilderij. Mijn kinderen
verloren zo hun vader, mijn lief haar lief.
Zonder weet van mijn verdwijnplaats
verdronken zij in stil verdriet.
Althans, dat fantaseerde ik terstond.
In gemis deed ik mij rouwend
aan hun verdroomde rouw te goed.
IJswit was ook hún verdriet,
zo stelde ik me voor. In frêle
huiver ging ik in het wit teloor.
In datzelfde wit bleef mijn lief me
onbewust en grondeloos nabij.
Stof en as was ik geworden, kunst
kortom, abstract en groots, maar in Gods
oog slechts onderdeel van klassiekmoderne
of modernklassieke ketterij.

(…)

(uit: Wit)

onder de gegeven omstandigheden alleen als autohagiografie gehoord kon worden.

Misschien ook interessant:

  1. Een admiraal, vier leeuwen en een knalblauwe haan
  2. Ongehoord: uit de school klappen over andermans roman
  3. Joost Zwagerman: van messias tot god
  4. Hij probeerde zijn pen en toen stond daar Hebban olla vogala en nu is er de Vogala-app

Filed Under: blog Tagged With: De wereld draait door, Ellen Deckwitz, Joost Zwagerman, Robbert Ammerlaan, Wakend over God

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Waar een kleine boekwinkel en een antieke Couperus al niet goed voor zijn
  • Wisseling van de wacht?
  • Recensie: Handel in veren – Rascha Peper
  • Boekgeheim
  • Voor de stad en voor het land

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Waar een kleine boekwinkel en een antieke Couperus al niet goed voor zijn
  • Wisseling van de wacht?
  • Recensie: Handel in veren – Rascha Peper

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled