Van Christus wordt weer gekruisigd van Nikos Kazantzakis verscheen recent een nieuwe vertaling. Na Leven en wandel van Zorbás de Griek nieuw leven te hebben ingeblazen, nam Hero Hokwerda nu deze titel onder handen. Dat doet hij grondig, zie ik als ik de eerste bladzijde vergelijk met de vertaling die André Noorbeek lang geleden maakte (de roman verscheen voor het eerst in het Nederlands in 1952). Dat maakt extra nieuwsgierig.
Extra. Want ik ben ook benieuwd naar de relevantie van de roman van Kazantzakis voor wat er nu in de regio gebeurt. Christus wordt weer gekruisigd gaat over vluchtelingen: Griekse vluchtelingen die door de Turken zijn verdreven. In het dorp waar ze belanden worden ze door een deel van de bevolking met argusogen bekeken, een ander deel spant zich voor hen in.
‘Het is een onvermoed actuele roman over onze eigen tijd, waarin mensen op de vlucht voor oorlog en armoede elders een veilig heenkomen zoeken’, lees ik op de achterflap. En toen werd ik nieuwsgierig naar de manier waarop de roman vroeger onder de aandacht gebracht werd.
Helaas ontbreekt op mijn zestiende druk uit 1963 een flaptekst. Daar staat tegenover dat het boek een heel mooi jasje heeft met foto’s uit de film Celui qui doit mourir. Bovendien leidt A. den Doolaard de roman hartstochtelijk enthousiast in:
‘ “Christus wordt weer gekruisigd” is geenszins een langdradig idealistisch tractaat. En met het genre “religieuze roman” heeft het niets gemeen behalve de suggestie welke de titel opwekt. Het is een unieke roman, even spannend als wijs, even barmhartig als genadeloos. Dit boek striemt als een zweep, het troost als een moeder, het spreekt de taal van engelen en duivelen, het voegt alle menselijke deugden en ondeugden en eeuwigheidsbegeerten samen tot een groots mysteriespel. Wie het enkel naar het uiterlijke zou willen beoordelen, met verwaarlozing van de diepe ziel, zal ontdekken dat het zowel lyrisch, episch als dramatisch op even hoog peil staat: de natuurbeschrijvingen zijn kort en uiterst beeldend, de verteltrant boeit van begin tot eind, de dramatische spanning stijgt tot het bijkans ondragelijke, hoewel de lezer de onvermijdelijke afloop reeds na de eerste hoofdstukken voorvoelt.’
Met zo’n ambassadeur heb je geen flaptekst meer nodig.
Christus wordt weer gekruisigd
Nikos Kazantzakis (vertaling Hero Hokwerda
Amsterdam : Wereldbibliotheek, 2016
ISBN 978-90-284-2657-3
Zo begint Celui qui doit mourir
(Hier de hele film: Franstalig, Grieks ondertiteld.)
Leave a Reply