HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Poetry International 2016: bakstenen gedichten van Răzvan Ţupa

Poetry International 2016: bakstenen gedichten van Răzvan Ţupa

14/06/2016 by Liliane Waanders 1 Comment

Pijn is een vreemde taal - Răzvan Ţupa‘Een gedicht is doorgaans niet opgeschreven als een romantekst’,  schrijft Ellen Deckwitz in het derde hoofdstuk – Waarom worden de regels halverwege afgebroken’ – van Olijven moet je leren lezen: een cursus genieten van poëzie.

Doorgaans niet. Maar bij Răzvan Ţupa vaak wel. Zijn poëzie is lang niet altijd onmiddellijk als poëzie te herkennen. Bij hem geen afgebroken regels, en hij gebruikt weinig wit.

‘Dit gedicht ziet er uit als een baksteen’, constateert dichter/presentator Daniël Dee dan ook als hij de Roemeense dichter Răzvan Ţupa tijdens de vierde aflevering van zijn Poëziecafé met een van zijn gedichten confronteert. Dan blijkt dat Răzvan Ţupa weinig boodschap heeft aan poëtische conventies en heel goed weet wat hij doet.

Răzvan Ţupa wil geen barrières opwerpen. Hij wil ook mensen bereiken die doorgaans geen poëzie lezen. Mensen die afhaken zodra iets oogt als een gedicht.

Die Pijn is een vreemde taal misschien niet gelezen hadden als het er zo uit had gezien:

Pijn is een vreemde taal

een roemeens lichaam weet hoe het keuzen kan ontwijken het lijkt
dan alsof het niet langer zijn comfortabele pijn kan verontschuldigen
daartoe blijf je tot laat met je hele lichaam hier
je kunt een sleutelhanger of een plakplaatje zijn
en op een dag zal de hele muziek van de ademhaling
uit zichzelf verdwijnen
of omgekeerd
met handen klaar om de stilte als een sandwich te ontvangen
ik wachtte in het busstation
tot ik bijna in tranen uitbarstte
de lucht had de smaak van verse bladeren
ik had alles voorbereid;
de mensen waren op hun plaats
ik moest alleen uitkijken voor de pijlsnelle horden van de avond
ze dachten na over welk deel van mij ze het eerst wilden consumeren
ze konden het niet geloven toen ik me met bedaarde pas oprichtte
om mijn zaakjes te regelen
in mijn moedertaal als op een skateboard

(vertaling: Jan H. Mysjkin)

Zo heeft Răzvan Ţupa de regels bedoeld. Weet ik uit dat interview met Daniël Dee, waarin hij het gebruik van cursief en vet toelichtte.

Er zijn mensen die vinden dat literatuur voor zichzelf moet spreken. Ik vind dat het geen kwaad kan als een schrijver/dichter af en toe een tipje van de sluier van zijn werkwijze en/of bedoelingen oplicht. Ik betreur het dan ook dat de dichters tijdens de 47e editie van Poetry International relatief weinig aan het woord waren over hun werk. Als het aan mij ligt, mag er volgend jaar voorafgaand aan het lezen (weer) wat meer geïnterviewd worden.

Misschien ook interessant:

  1. Herinneringen stapelen onder de boom van Breyten Breytenbach
  2. Literaire goodiebags
  3. Waarom Michel Houellebecq niet naar Poetry komt
  4. Poetry International 2016: Op de vuilnis gezet gedicht

Filed Under: blog, Rotterdam Tagged With: Daniël Dee, Ellen Deckwitz, Olijven moet je leren lezen: een cursus genieten van poëzie, Pijn is een vreemde taal, Poetry International, Răzvan Ţupa

Comments

  1. Paul van de Wiel says

    16/06/2016 at 08:37

    Ik zal het wel compleet mis hebben maar ipv consumeren moet daar ws. communiceren staan..
    Verder een gedicht waar je lang over na kunt denken als je over voldoende tijd zou beschikken maar die neemt proportioneel steeds sneller af.

    Reply

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda
  • Poëzieweek 2025: ‘Mijn vader zegt entropie mijn moeder logica’ – Sasja Janssen
  • Poëzieweek 2025: ‘Kratermond’ – Sara Eelen

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Nikos Kazantzakis over de Franciscus in wiens sporen paus Franciscus treedt
  • De Inktaap 2.0
  • Recensie: Oever – Ludwig Volbeda

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2025 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled