HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Atte Jongstra in het spoor van patafysicus Alfred Jarry

Atte Jongstra in het spoor van patafysicus Alfred Jarry

20/01/2017 by Liliane Waanders Leave a Comment

Ik ben benieuwd of Max Pam het zondag als hij Atte Jongstra toespreekt nog ter sprake brengt: de betrokkenheid van de winnaar van de Constantijn Huygens Prijs bij de bâtafysica, de Nederlandse tak van de patafysica.

Hoewel ik zelf nog niet helemaal begrijp wat patafysica is, kan Max Pam er eigenlijk niet omheen, want volgens de jury van de Constantijn Huygensprijs beoefent Atte Jongstra ‘de literatuur als een aanstekelijk en lichtvoetig spel van stijlen en vormen. Gedurende zijn dertigjarige schrijverschap bouwde hij een veelkleurig oeuvre op waarin de liefde voor archieven, lexica en encyclopedieën een constante is. In elk van zijn boeken treft het de lezer telkens weer hoe hij citaten, verwijzingen en fictie weet samen te brengen in een kunstig, vermakelijk en vaak tegendraads werk van de verbeelding.’

En dat – het creëren van teksten waarvan de status niet per se duidelijk is en het spelen met citaten en verwijzingen – maakt als ik wat ik over de patafysica gelezen heb goed begrepen heb Atte Jongstra tot een echte patafysicus, pardon: bâtafysicus.

Het is overigens niet vanwege Atte Jongstra dat ik me in parafysica (en de Nederlandse variant: de bâtafysica) verdiept heb. Ik wilde weten wat het was om het wonderlijke boek van Alfred Jarry Roemruchte daden en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus: neowetenschappelijke roman inclusief de noten op waarde te kunnen schatten.

Dat boek oefende een onweerstaanbare aantrekkingskracht op mij uit, juist omdat ik het niet kon plaatsen. De eigenlijke tekst telt – in de uitgave van Bananafish uit 2016 – 126 pagina’s. De in de Nederlandse editie toegevoegde noten 205 (ook nog een in een veel kleinere letter). Vroeg ik me tijdens het lezen van De jaren van Virginia Woolf nog af wat noten toevoegen, in Roemruchte daden en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus: neowetenschappelijke roman tonen ze aan hoe inventief en associatief Alfred Jarry te werk ging. En dat Liesbeth van Nes, Pieter de Nijs, Bastiaan van der Velden e.a. zich bij het samenstellen van het notenapparaat enorm uitgeleefd hebben is ook duidelijk.

Wat die noten vooral duidelijk maken, dat Roemruchte daden en opvattingen van doctor Faustroll, patafysicus: neowetenschappelijke roman een hele rijke roman is, maar ook dat je de tekst van Alfred Jarry vooral voor zichzelf moet laten spreken. Dat je je over moet geven aan zijn fantasie. Dat logisch redeneren geen zin heeft.

Zo extreem gaat het er in het werk van Atte Jongstra – die overigens een poging om de kern van de patafysica op schrift te stellen: Pomp en omstandigheid: de Nederlandse academie voor ‘patafysica’, en onder de naam A.J. Strong schepper en beheerder van de BâtafysicaBeeldBank (BBB) – helemaal niet aan toe. Vergeleken met Alfred Jarry is hij een heel ‘normale’ schrijver. Al had hij bijvoorbeeld met Henry II Fix een boel mensen tuk en is Aan open zee een stuk intertekstueler dan het zich aanvankelijk laat aanzien.

 

Atte Jongstra krijgt de Constantijn Huygensprijs tijdens het Schrijversfeest, de slotmanifestatie van Winternachten.

Misschien ook interessant:

  1. Michael Krüger die een lans breekt voor Ludwig Kunz
  2. Onder leiding van Louise Fresco ‘De tienduizend dingen’ van Maria Dermoût lezen
  3. Noem mij geen vluchteling: ik ben een schrijver
  4. Joost Baars, Anne Vegter en Dean Bowen lezen Mohammed Chacha, Fadma el Ouariachi en Mimoun el Walid

Filed Under: blog Tagged With: Alfred Jarry, Atte Jongstra, bâtafysica, patafysica, Roemruchte daden en opvattingen van doctor Faustroll patafysicus: neowetenschappelijke roman, Winternachten

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • De leespolitie
  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek
  • Brieven van Carl
  • Bonusboek

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • De leespolitie
  • Zij (Maggie O’Farrell) noemt zijn naam (William Shakespeare) ook niet
  • Blind date met een boek

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled