HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / António Lobo Antunes’ brieven uit een koloniale oorlog

António Lobo Antunes’ brieven uit een koloniale oorlog

24/01/2017 by Liliane Waanders Leave a Comment

Pas in de bioscoop realiseerde ik me dat er in Babel van Alejandro González Iñárritu niet alleen Engels gesproken wordt en dat ik dus wel degelijk op de ondertiteling aangewezen zou zijn. Geen punt, behalve dan dat ik in Faro in de bioscoop zat en het waagde te betwijfelen of mijn Portugees wezenlijk beter was dan mijn Spaans en Japans. Het kwam er op neer dat ik het vooral van de beelden moest hebben, en daardoor meer zag dan de mensen die naast mij zaten.

Ondanks die ervaring durfde ik het een paar maanden geleden niet aan om in Lissabon naar Cartas da Guerra te gaan. Dat Cartas da Guerra gebaseerd is op de brieven die António Lobo Antunes tussen 1971 en 1973 vanuit Angola aan zijn vrouw schreef – verschenen onder de titel Mijn winterkat mijn lief: brieven aan mijn vrouw, vertaald door Harrie Lemmens – maakt dat ik Cartas da Guerra niet alleen wil zien maar ook wil verstaan. Ik wil zelf kunnen beoordelen of die makers van de film op een verantwoorde wijze omgaan met de brieven van António Lobo Antunes.

Met die brieven maakte ik eind 2007 kennis. De Nederlandse uitgever van António Lobo Antonus selecteerde er een aantal voor hun nieuwjaarsgeschenk.

‘Marimba, 17 januari 1972

Hier zit ik dan op de top van een berg. De aarde, in de verte blauw, lijkt de zee. Maar het zand, de onvruchtbaarheid, de droogte in het oosten is weg. Het leven in het noorden is exuberant, verbazingwekkend rijk: er is geen vierkante centimeter te vinden waar niet een plant of een insect of een zwartje zit. Bijna iedereen spreekt Portugees en tot mijn grote verbazing lijkt het plaatselijk dialect heel sterk op dat van de Bunda’s. Ik werk in een erbarmelijke EHBO-post, minable à la Céline, met een manke zwarte verpleger met een kop als een aambeeld, die geen enkel geneesmiddel te vergeven heeft, aan niemand. Alles roestig en stokoud, half weggerot. Als contrast overal de fraaiste mangobomen. En dezelfde traagheid van de dagen. Vandaag had ik de hospik nodig: hij was weg. Ik ging hem zoeken, vroeg aan een inboorlinge of ze hem had gezien, en ze wees in een of andere richting en voegde eraan toe: “Hij is ver weg, maar dichtbij.” De verbazingwekkende subtiliteit van dat antwoord is wat tot nu toe nog de meeste indruk heeft gemaakt in Afrika. Het doet denken aan de haiku’s van de dichter Huang-Tsui, beroemd filosoof die ik net heb verzonnen…’

(vertaling: Harrie Lemmens)

Vier jaar later volgde de ‘complete’ versie. Nog weer later, eigenlijk vrij recent, de veel eerder verschenen roman Reis naar het einde (daar ben ik bijna aan toe). Als de Nobelprijs voor Literatuur in 1998 niet aan zijn landgenoot José Saramago was toegekend, zou António Lobo Antunes een serieuze kans maken.

Misschien ook interessant:

  1. Eerste zin: Reis naar het einde – António Lobo Antunes
  2. ‘Guus Willemsen is een schrijver!!!’
  3. Fernando Pessoa licht zijn heteroniemen toe
  4. Het literaire verband tussen Fresh Up en Tabac

Filed Under: blog Tagged With: António Lobo Antonus, Cartas da Guerra, Harrie Lemmens, Mijn winterkat mijn lief: brieven aan mijn vrouw, Reis naar het einde

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Ik ben mijn eigen leescoach
  • Literair verantwoord eieren koken en thee zetten
  • Boekenmarkt, of: de verleiding weer niet weerstaan
  • Over hoofden van doden literair scoren?
  • Een oude bekende, of: de kunst van het heel precies beschrijven

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Ik ben mijn eigen leescoach
  • Literair verantwoord eieren koken en thee zetten
  • Boekenmarkt, of: de verleiding weer niet weerstaan

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2022 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled