HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Hond en (t)rouw: Koos van Zomeren en Andrea Bajani

Hond en (t)rouw: Koos van Zomeren en Andrea Bajani

14/02/2017 by Liliane Waanders Leave a Comment

Strikt genomen hebben ze niets met elkaar te maken: Alptraum: Stanley’s laatste gems van Koos van Zomeren en Het hoogste goed van Andrea Bajani. En toch gaan ze hier in huis een relatie met elkaar aan. Beide boeken gaan over rouw. In Alptraum: Stanley’s laatste gems draait Koos van Zomeren om de dood van zijn borderterriër Stanley heen. Tijdens een bergwandeling in Grindelwald heeft de hond in een onbewaakt ogenblik zijn instinct gevolgd met de dood als gevolg. Koos van Zomeren probeert zo nauwkeurig mogelijk te reconstrueren wat er precies is gebeurd en wat zijn aandeel in de dood van Stanley is.

Zijn tastende schrijven – hij herhaalt, herneemt – is rouwen in optima forma, met een portret van niet alleen een hond als resultaat. Alptraum is prachtig, en ik kom er nog op terug.

Het hoogste goed van Andrea Bajani gaat over een jongetje dat verdriet heeft en (nog) geen afstand van dat verdriet wil doen. Overal waar hij gaat, begeleidt het verdriet hem. Het verdriet lijkt verdacht veel op een hond. Waar het verdriet van de jongen vandaan komt, moet ik nog ontdekken. Ik heb geen haast. Ik neem Het hoogste goed zin voor zin. Geniet ik van de manier waarop Andrea Bajani verdriet een gezicht geeft.

Misschien ook interessant:

  1. Luistervinken
  2. Toeristen tegemoetkomen: Ilja Leonard Pfeijffer en Selahattin Demirtaş
  3. Ooievaarskuitenvet
  4. Gesteggel over erfenis van A.H. en Martinus Nijhoff

Filed Under: blog, Kettinglezen & rijgschrijven Tagged With: Alptraum: Stanley’s laatste gems, Andrea Bajani, Het hoogste goed, Koos van Zomeren, rouw, verdriet

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Joseph Ponthus en Wim de Vries: arbeiders die dichten of dichters die arbeiden?
  • Waar een kleine boekwinkel en een antieke Couperus al niet goed voor zijn
  • Wisseling van de wacht?
  • Recensie: Handel in veren – Rascha Peper
  • Boekgeheim

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Joseph Ponthus en Wim de Vries: arbeiders die dichten of dichters die arbeiden?
  • Waar een kleine boekwinkel en een antieke Couperus al niet goed voor zijn
  • Wisseling van de wacht?

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2021 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled