In zijn verantwoording schrijft Ilja Leonard Pfeijffer dat Peachez, een romance beschouwd kan worden als het derde deel van de Steppoli-tetralogie. Het eerste – Rupert. Een bekentenis – en het vierde deel – Dolores. Elegieën – verschenen al in 2002. Het tweede – Morgonder en Algruel. Een zomernachtdroom – ‘staat voor een zeker moment in de toekomst gepland’.
Hoewel ik eigenlijk van plan was om eerst Rupert. Een bekentenis en Dolores. Elegieën te herlezen, gaf ik Peachez, een romance uiteindelijk toch voorrang. Dat ik daardoor eventuele verwijzingen naar die andere delen over het hoofd zou kunnen zien, nam ik voor lief. Net zoals ik voor lief nam dat vermoedens achteraf te vals om te koesteren zouden blijken te zijn.
Natuurlijk kon ik Peachez, een romance niet blanco lezen, er was ondanks het verstrijken van de tijd toch het een en ander over Rupert en Dolores blijven hangen. Zo kan ik tot het tegendeel bewezen is de met veel oog voor details beschreven weg die de professor dagelijks van en naar zijn werk gaat niet los zien van de betogen van Rupert in de vorm van wandelingen.
De manier waarop Ilja Leonard Pfeijffer in Peachez, een romance naar de al verschenen delen van zijn Steppoli – Tetralogie verwijst:
‘Deze serveerster was in heel haar schijnbare nabijheid en feitelijke aanwezigheid op een armlengte afstand vanwaar ik was gezeten een volledig onaanraakbare fantasie, waarover men hooguit een reeks elegieën zou kunnen schrijven, zinderend van pijn. Als ik een dichters was in de traditie van de Latijnse elegiaci, zou ik haar een fantasienaam geven en haar Dolores noemen.’
en:
‘Toen viel mijn oog op het beoogde stuk. Het betrof een uitvoerig gedocumenteerd en relatief goed geschreven artikel over een zaak die zich in het voorjaar afspeelde en die ik had gevolgd omdat er een oud-student van mij bij was betrokken die Rupert heette. Zijn achternaam ben ik vergeten. Ik herinner mij hem als een intelligente, enigszins dromerige jongen die indruk had gemaakt met zijn referaat over mnemotechniek bij de antieke redenaars.’
is nogal opzichtig. Alsof hij de draak wil steken met lezers die op een teken zitten te wachten.
Leave a Reply