Anderhalve maand geleden overviel Auke Hulst zijn uitgever met een idee. Hij stelde voor een bundel ‘urgente verhalen’ samen te stellen. Voorwaarde was wel dat die bundel in de winkel zou liggen voordat Nederland naar de stembus ging. Dus voor 15 maart. Dat is gelukt. De bundel werd vanmiddag bezorgd, en ligt vanaf morgen in de winkel.
Meer dan twintig collega-schrijvers schoven waar ze mee bezig waren opzij om iets – een verhaal, een gedicht, een monoloog, een fictief interview – aan Als dit zo doorgaat bij te dragen. Wat Karin Amatmoekrim, Mohammed Benzakour, Walter van den Berg, Hanna Bervoets, A.H.J. Dautzenberg, Matthijs Eijgelshoven, Rob van Essen, Anne-Gine Goemans, Daan Heerma van Voss, Thomas Heerma van Voss, A.F. Th. van der Heijden, Auke Hulst, Jannah Loontjens, Lieke Marsman, Alma Mathijsen, Jan van Mersbergen, Nelleke Noordervliet, Christine Otten, Jamal Ouariachi, Gustaaf Peek, P.F. Thomése, Wytske Versteeg, Ivo Victoria en Frank Westerman schrijven, weet ik nog niet. Of wat ze schrijven allemaal even pregnant is, weet ik nog niet.
Of Auke Hulst en de zijnen met hun verhalen hun doel bereiken –
‘Doel is de zeggingskracht van literatuur aan te wenden om hoofden en harten van mensen te bereiken en invoelbaar te maken wat er op het spel staat, en in welke situatie we kunnen belanden als de abnormaliteit van het trumpisme normaliseert en de verrechtsing van Europa doorzet’,
lees ik in het persbericht dat de bundel vergezelt –
kan ik nog niet beoordelen. Het lezen moet nog beginnen.
Maar het is een reële mogelijkheid, want Auke Hulst heeft gelijk als hij in De aartsvijand van tirannie, de inleiding waarmee hij het door hem geëntameerde Als dit zo doorgaat: Let’s Make Literature Great Again With All The Best Words! begint, schrijft:
‘Literatuur heeft het vermogen de toekomst invoelbaar te maken én filosofisch te benaderen, door een verband te leggen tussen de menselijke maat en de grote ideeën die de geschiedenis animeren. Literatuur kan simultaan hyperactueel zijn en te overstijgen.’
en:
‘Niet één fictief toekomstbeeld zal de werkelijkheid ooit vangen, maar alle literaire vergezichten tezamen geven aanleiding om, te midden van de verwarrende maalstroom van nieuwtjes, real or fake, en alle tweets en meningen, iets langer stil te staan bij de betekenis van ontwikkelingen.’
Als Auke Hulst en de zijnen de vinger op de zere plek leggen, dan is de lezer verplicht even pas op de plaats te maken om na te denken over de wereld waarin zij leeft.
Leave a Reply