Ze vindt van niet. Hoewel ze houdt van hedendaagse schrijvers – recent las ze en was ze onder de indruk van Dertig dagen van Annelies Verbeke (hoewel ze niet op haar naam kon komen) en De ondergrondse spoorweg van Colson Whitehead (‘hij was nog niet zo lang geleden in Nederland’), vindt ze niet dat de verplichte leeslijst uit de tijd is.
Het is volgens haar goed om boeken uit verschillende perioden te lezen. Literatuur uit voorbije tijden leren waarderen is zoals je eten lekker leert vinden. Door te proeven (dat deed mij aan Ellen Deckwitz denken: Olijven moet je leren lezen: een cursus genieten van poëzie).
Ze is minister Jet Bussemaker. Gisteren gaf ze antwoord op de vragen die Tim Hofman – ‘broer van Roos’, één dag even niet op campagne – haar stelde tijdens de opening van de Dag van de Literatuur. Van de minister hoefde hij zich niet aan het protocol te houden. Dus vroeg hij: ‘Hoe gaat het thuis?’ En wilde hij weten wat een minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap de hele dag doet.
Maar de meest relevante antwoorden kwamen toch op vragen over het leesgedrag van veellezer Jet Bussemaker. Zo bekende ze eerlijk dat ze aanvankelijk voor Twee vrouwen van Harry Mulisch koos, omdat het zo dun was. Maar toen begon het close readen onder leiding van haar leraar Nederlands. En toen bleek Twee vrouwen vol symboliek en verwijzingen te zitten die ze zelf niet op het spoor gekomen zou zijn.
Vanwege haar pleidooi voor het lezen van literatuur uit vorige eeuwen, wilde Tim Hofman van haar weten welk boek op haar dan een onuitwisbare indruk gemaakt heeft. Max Havelaar van Multatuli, zei Jet Bussemaker met zoveel stelligheid dat Tim Hofman vergat door te vragen.
Na het gesprek opende de minister met een druk op een knop de Dag van de Literatuur 2017.
Leave a Reply