Volgens Toef Jaeger hoeven we ons geen zorgen te maken. De boekenbijlage van NRC ‘wordt niet opgedoekt. er komen alleen nieuwe, jongere gezichten’. Dat schreef ze als reactie op verontruste berichten op Facebook. Toef Jaeger (1971) is de tweede boekenredacteur op rij die aankondigt iets anders te gaan doen. Vorige week was het Arjen Fortuin (1971) die zijn vertrek aankondigde.
Toen leek dat nog puur een persoonlijke keuze. Arjen Fortuin leek de verwording van de literatuur zat te zijn (blijkt uit zijn stuk dat aanvankelijk Lezen tot het boek breekt heette en nu onder de titel Arjen Fortuin neemt afscheid: dertien onvergetelijke boeken vindbaar is). Nu ook Toef Jaeger een afscheidsstuk schreef (Het gaat om wat je zegt), komt het vertrek van Fortuin in een ander daglicht te staan. Welk daglicht, dat blijft een beetje onduidelijk, want in de krant wordt geen aandacht besteed aan de carrièreswitch – Arjen Fortuin gaat over kunst schrijven, Toef Jaeger is inmiddels redacteur buitenland en gaat zich focussen op Azië – van deze twee boekenredacteuren. Of de stoelendans te vergelijken is met het een keer in de zoveel jaar wisselen van standplaats door NOS-correspondenten is niet duidelijk.
Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen nieuwe, jonge gezichten. Maar ik heb ook niets tegen vertrouwde gezichten met een behoorlijke staat van dienst. Als ze maar deskundig zijn. De nieuwe, jonge gezichten en de vertrouwde gezichten met een behoorlijke staat van dienst. Als ze wat ze lezen maar in een context kunnen plaatsen. De context van een literaire traditie, de context van een oeuvre of de context van de tijd.
Het zou chef Boeken Michiel Krielaars gesierd hebben als hij in zijn column een toelichting zou hebben gegeven op de veranderende samenstelling van zijn team. Dat doet hij niet. Tenzij Een smeltkroes van lezers en boeken gelezen moet worden als een versleuteld commentaar op beleid van nog hoger hand. En dat zal toch niet…
Als oud plaats moet maken voor nieuw, dan zou dat kunnen betekenen dat er binnenkort ook geen bijdragen van Rob van Essen (1963) of Margot Dijkgraaf (1960) in de boekenbijlage staan. Om nog maar twee gewaardeerde, zij het freelance, medewerkers te noemen. (En heeft Arie van de Berg vanwege zijn leeftijd stilletjes het veld moeten ruimen of is het toeval dat ik al een tijd geen stukken van zijn hand gezien heb?)
Als oud plaats moet maken voor nieuw, zijn Thomas de Veen (?) en Sebastiaan Kort (?) dan vanaf nu de angry young men van de boekenbijlage? Totdat ook zij te oud zijn en opgevolgd worden door de nieuwe, jongere gezichten waar Toef Jaeger het over heeft.
Ik zou graag lezen welke overwegingen geleid hebben tot het besluit om te verjongen. Weten of de kijk van de krant op boeken in het algemeen en literatuur in het bijzonder aan verandering onderhevig is. Alleen dan kan ik het vertrek van eerst Arjen Fortuin en daarna Toef Jaeger in het juiste licht zien.
Ondertussen betreur ik het dat twee uitgesproken literair onderlegde redacteuren al dan niet vrijwillig herplaatst zijn binnen het bedrijf. Juist nu de diversiteit in letterenland toeneemt, zou je willen dat de NRC in de boekenbijlage verslag doet van wat er aan de hand is en hoe daarover gedacht wordt. En dat de boekenredactie bestaat uit journalisten die een dwarsdoorsnede zijn van de standpunten die over het veranderende literaire landschap denkbaar zijn.
In zo’n redactie hoort wat mij betreft ook een oude garde die op een gedegen, ouderwetse manier oordeelt over de kwaliteit van wat onder de noemer literatuur en literair op de markt gebracht wordt.
Leave a Reply