HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / Alles / (non-)fictie / recensies / prozarecensies / Recensie: Alptraum: Stanley’s laatste gems – Koos van Zomeren

Recensie: Alptraum: Stanley’s laatste gems – Koos van Zomeren

15/03/2017 by Liliane Waanders Leave a Comment

‘Het was een fijne hond.’

Op 9 juli 2015 komt Stanley, de borderterriër van Koos van Zomeren, tijdens een wandeling in Grindelwald een gems op het spoor, volgt zijn instinct, valt en overleeft het ongeluk niet. Middels een mail stellen Koos van Zomeren en zijn vrouw familie en vrienden na thuiskomst op de hoogte van de dood van Stanley. Over de oorzaak kunnen ze dan alleen nog maar speculeren.

Het is dan ook nog te vroeg om de vraag te beantwoorden of Koos van Zomeren zelf een aandeel had in de dood van Stanley – Stanley was veertien: had hij hem deze zware bergwandeling nog wel aan moeten doen? Had hij beter op moeten letten en Stanley minder zijn eigen gang moeten laten gaan?
Het enige dat Koos van Zomeren op dat moment kan doen, is verslag doen van wat er volgens hem tussen het verdwijnen van Stanley en zijn begrafenis op een Zwitserse bergwei is voorgevallen.

Op die eerste versie van het gebeurde zal Koos van Zomeren later in Alptraum: Stanley’s laatste gems terugkomen. Koos van Zomeren herhaalt en herneemt, net zo lang tot hij vrede heeft met de dood van Stanley, en zelfs een nieuwe hond niet langer op zwaarwegende bezwaren stuit. Want wat op het eerste oog door zou kunnen gaan voor een objectieve reconstructie van een noodlottig ongeluk is veel meer dan dat. Het is het verslag van een rouwproces, al klinkt dat therapeutischer dan Alptraum: Stanley’s laatste gems is.

Koos van Zomeren kijkt terug en blikt vooruit. Hij beschrijft hoe Stanley onderdeel van de familie werd. Reconstrueert hun gezamenlijke wandelgeschiedenis. Reflecteert op wat hij leest en overweegt. Legt nadruk op gedrag dat Stanley eigen was. Probeert zonder hond een dagelijks ritme te ontwikkelen. Laat zien hoe belangrijk Stanley was als intermediair tijdens ontmoetingen met zijn vader. Zodat Koos van Zomeren uiteindelijk in staat is alles en ook Stanley in het juiste perspectief te zien.

Dat doet hij in de vorm van brieven, gedichten, mails, korte notities en proza dat tegen het journalistieke aan observerend en precies is, maar zo kenmerkend is voor Koos van Zomeren dat ik het geen non-fictie zou willen noemen. Zijn tastende schrijven is rouwen in optima forma, met een portret van niet alleen een hond als resultaat.

Alptraum: Stanley’s laatste gems
Koos van Zomeren
Amsterdam : Arbeiderspers, 2016
ISBN 978-90-295-0737-0

Misschien ook interessant:

  1. Recensie: Schrijvers op reis: Privé-domein gaat op vakantie: verhalen
  2. Hond en (t)rouw: Koos van Zomeren en Andrea Bajani
  3. Recensie: Omstandigheden / Omstandig heden – Koos van Zomeren

Filed Under: prozarecensies Tagged With: Alptraum: Stanley’s laatste gems, honden, Koos van Zomeren

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Poetry 2022: Het festival is begonnen
  • Gelauwerd en geliefd: in memoriam Heddy Honigmann (1951-2022)
  • Boeken verkopen zichzelf niet
  • (Auto)biografisch?
  • Recensie: Het warmtefort – Marieke Lucas Rijneveld

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Poetry 2022: Het festival is begonnen
  • Gelauwerd en geliefd: in memoriam Heddy Honigmann (1951-2022)
  • Boeken verkopen zichzelf niet

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2022 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled