Ik moet op zoek naar een boek. Ik moet op zoek naar A Time of Gifts van Patrick Leigh Fermor en wel naar een exemplaar met een schilderij van John Craxton op de cover:
‘It shows a young man standing on snowy high ground, looking eastwards to where the sun is rising over icy mountains, from which runs a mighty river. Black crows fly stark against white trees: there is a sense of huge possibility to the day ahead and the land beyond’,
schrijft Robert Macfarlane in The Gifts of Reading over de buitenkant van dat boek.
Eigenlijk hoef ik niet ver te zoeken, want A Time of Gifts staat hier in die uitvoering in de kast. Maar ik ben nog te gehecht aan dat boek om mijn exemplaar ondanks Macfarlane’s pleidooi voor het onbaatzuchtig geven van geschenken cadeau te kunnen doen aan degene die mij gisteren The Gifts of Reading gaf. Terwijl
Maar Macfarlane is ook heel lovend over Patrick Leigh Fermor die hem met zijn trilogie: A Time of Gifts, Between the Woods and the Water en The Broken Road aan het wandelen heeft gekregen en ook als schrijver definitief beïnvloed heeft. A Time of Gifts vergezelt hem tijdens een klim naar de top van de Minya Konka / Mount Gongga:
‘I carried Leigh Fermor’s A Time of Gifts with me throughout, and I brought the book safely back to sea level, too, its corners knackerded from weeks in the rucksack and pannier, sand grains from a river beach stuck in its gutters, and a dried leaf of Himalayan oak tucked away between back page and back cover. I would later write about the journey in a walking book of my own called The Old Ways, in a chapter that is, I now see, unmitakebly Leigh Fermorian in tone. His prose had inspired that journey on foot, and it shaped my subsequent account of it also; he had been my companion on the path, and he was my companion on the page, too. And Don’s gift to me had continued to give, in ways neither of us could have foreseen.’
(Don was een collega-docent van Robert Macfarlane. Ze doceerden beiden Engelse literatuur aan een universiteit in een buitenwijk van Beijing. Daarbij moesten ze zich houden aan de partijdoctrine: het nut van literatuur diende benadruk diende te worden. Alle andere kwaliteiten van literatuur waren daaraan ondergeschikt. Aan de inmiddels overleden Don draagt Robert Macfarlane zijn essay The Gifts of Reading op.)
Patrick Leigh Fermor verleidde mij al eens tot een thuisblijfreis naar l’Abbaye de St.-Wandrille de Fontanelle. Ooit hoop ik met minimaal een van zijn boeken in mijn rugzak (of koffer) Griekenland binnen te wandelen. Pas als ik dat gedaan heb, is het tijd om mijn exemplaar van A Time of Gifts – al dan inclusief rode aarde en een blad van een olijfboom of plataan – door te geven. Maar zo lang wil ik niet wachten met het cadeau doen. Dus moet ik op zoek naar nog een exemplaar.
Leave a Reply