‘Alice begon er schoon genoeg van te krijgen om hier in haar eentje te zitten met niets omhanden.’
Deze eerste zin van Asymmetrie van Lisa Halliday staat niet op zichzelf. De zin verwijst naar de zin waarmee Lewis Carroll zijn verhaal over Alice begon. Een zin die voor elke vertaling in het Nederlands weer werd opgepoetst. C. Reedijk en Alfred Kossmann tekenden voor deze vertaling:
‘Alice begon er erg genoeg van te krijgen om naast haar zusje aan de waterkant te zitten en niets te doen: ze had een paar keer in het boek gegluurd, dat haar zusje aan het lezen was, maar daar stonden geen plaatjes en gesprekken in “en wat is nu een boek zonder plaatjes en gesprekken?” dacht Alice.’
(uit: De avonturen van Alice in het Wonderland van Lewis Carroll)
Nicolaas Matsier voor deze:
‘Alice begon er schoon genoeg van te krijgen om almaar naast haar zus te zitten, op de oever, en niets te doen te hebben.’
(uit: De avonturen van Alice in Wonderland van Lewis Carroll)
en Sofia Engelsman maakte er dit van.
‘Alice begon er genoeg van te krijgen om naast haar zusje aan de waterkant te zitten zonder iets te doen.’
(uit: De avonturen van Alice in Wonderland van Lewis Carroll)
Overigens: ook uit de tweede zin van Asymmetrie blijkt dat Lisa Halliday deze klassieker kent:
‘Om de zoveel tijd waagde ze zich weer eens aan het boek dat op haar schoot lag, maar het bestond vrijwel geheel uit lange alinea’s, met nergens aanhalingstekens te bekennen, en wat heeft een boek zonder aanhalingstekens nou voor zin, dacht Alice bij zichzelf.’
Het doet er waarschijnlijk helemaal niet toe wat Alice aan het lezen is, maar ik moest meteen aan José Saramago denken.
Asymmetrie
Lisa Halliday (vertaling: Lisette Graswinckel)
Amsterdam : AtlasContact, 2018
ISBN 978-90-254-5082-3
Leave a Reply