Ik ging absoluut niet naar 020 om de man te zien. Mijn belangstelling voor Fête Houellebecq! had ik lang voordat duidelijk werd dat Michel Houellebecq er zelf bij zou zijn al kenbaar gemaakt. Het was mijn oprechte bedoeling om verslag te doen van de presentatie van de nieuwe Houellebecq: Serotonine. Die zag er op papier niet alleen feestelijk, maar ook inhoudelijk uit.
Dat ik, al heel lang, iets heb met het werk Michel Houellebecq geef ik onmiddellijk toe. Houellebecq slaagt er wat mij betreft in om meer dan menig ander de tijd op zijn staart te trappen. Van de wereld zoals hij die vangt in zijn oeuvre – en dat oeuvre bestaat niet alleen bestaat uit romans, zijn gedichten, essays en films horen er ook bij – word je niet vrolijk. Ondanks de romantische ondertoon (en dan bedoel ik romantisch in de cultuurhistorische zin van het woord).
Ik ben ook gefascineerd door de manier waarop Michel Houellebecq schrijver is. In zijn werk is hij alom aanwezig (althans: die indruk wekt hij), maar daarbuiten houdt hij afstand. Hij doet niets om de lezer te pleasen in de hoop zo meer boeken te verkopen. Hij is bij voorkeur de zonderlinge man op de achtergrond.
Toen ik in de nacht van vrijdag op zaterdag las dat Michel Houellebecq gesignaleerd was op het Boekenbal, vermoedde ik dat er een kans bestond dat hij zijn eigen feestje met zijn aanwezigheid zou komen opluisteren. Dat vermoeden werd in de loop van de nacht en de daaropvolgende dag bevestigd.
Waardoor ik toch een beetje zenuwachtig werd.
Ik reisde zaterdag dus af naar Amsterdam wetende dat ik de man zou gaan zien. In welke hoedanigheid, dat was de vraag. Dat hij ook in het Betty Asfalt Complex volkomen zichzelf zou zijn, stond voor mij vast.
Pas na aanvang van Fête Houellebecq! werd bevestigd dat Michel Houellebecq inderdaad op enig moment zou arriveren (een mededeling die voor een niet onaanzienlijk deel van de aanwezigen als een verrassing kwam: zij hadden helemaal niet op hem gerekend) en bij de borrel na afloop aanwezig zou zijn.
Dat ‘op enig moment’ viel tijdens de bijdrage van psychiater/filosoof Damiaan Denys, de laatste spreker tijdens Fête Houellebecq! Omringd door mannen in pakken betraden de schrijver en zijn vrouw de zaal en namen plaats op één van de eerste rijen. Schijnbaar onverstoorbaar (dat was inderdaad maar schijn, bleek achteraf) vervolgde Damiaan Denys zijn betoog over geluk en serotonine.
Ook terwijl het publiek de zaal verliet, bleef Michel Houellebecq zitten waar hij zat. Hij kon ook niet anders, want er begonnen mensen om hem heen te zwermen. Niet veel later zag ik hem zonder dat ik hem binnen had zien komen in de foyer zitten. Hij zat daar onopvallend aanwezig te zijn. Precies zo als hij er op foto’s bijzit. Onopvallend maar mythisch.
Er werd vanuit ooghoeken naar hem gekeken. Er werd openlijk naar hem gestaard. En toen waagde de eerste liefhebber het om hem om een handtekening te vragen. Houellebecq nam het nog verse exemplaar van Serotonine aan en deed wat er van hem gevraagd werd. Na die ene volgde een ander, daarna was het hek van de dam.
Toen begon het bij mij ook te kriebelen. Ik realiseerde dat dit echt mijn enige kans zou zijn om ooit een gesigneerd exemplaar van een Houellebecq te bemachtigen. Die gedachte was thuis ook al bij mij opgekomen, ik had zelfs voor de kast gestaan en gekeken of er een boek was dat daar dan in het bijzonder voor in aanmerking zou komen (en besloot het – stel dat ik zou durven – bij Serotonine te laten).
Terwijl Michel Houellebecq op zijn manier toeschietelijk was, bleef ik van een afstandje toekijken, mezelf en degenen met wie ik in gesprek geraakt was – stuk voor stuk verstandige, het werk van Houellebecq toewijde mensen – voorhoudend dat géén handtekening een veel beter verhaal op zou leveren dan een gesigneerde exemplaar. Michel Houellebecq in het echt gezien hebben moest genoeg zijn. Ik hield lang vol dat ik een mythe in stand wilde houden, maar dankzij de aanmoediging van vertaler Martin de Haan en de hulp van redacteur Peter Nijssen ligt er nu toch een gesigneerd exemplaar van Serotonine klaar om gelezen te worden.
Leave a Reply