Druppel m/v

Uit de nalatenschap van Karel ten Haaf kocht ik gisteren tijdens Dichters in de Prinsentuin een stapeltje poëzie. Dat stapeltje is nauwelijks een afspiegeling te noemen van de brede belangstelling van de op 17 mei jl. overleden dichter. Want hij had niet alleen veel, wat hij had was heel gevarieerd. Het is te hopen dat iemand de moeite genomen heeft om de boekenkast van Karel ten Haaf te inventariseren voordat wat niet door naasten geadopteerd werd in de verkoop ging. Dat de zestien titels die ik uitkoos misschien iets over mijn ontluikende belangstelling voor poëzie zeggen, doet er niet toe. Door wie Karel ten Haaf mogelijk geïnspireerd werd wel. En dat hij heel veel las alvorens zelfs iets te schrijven al helemaal. Zelfs als het leven van Karel ten Haaf niet in een officiële biografie opgetekend wordt…

Eén van de zestien titels die ik gisteren kocht is het gedicht Druppel van Nicolaas Matsier, uitgebracht als nieuwjaarsgeschenk door Athena’s Boekhandel ter gelegenheid van de jaarwisseling 1996/1997.
Dat gedicht kende ik uit de bundel Zonder titel zonder jaar waarmee Nicolaas Matsier in 2017 bij het grote publiek als dichter debuteerde. Druppel is ook de titel van de bibliofiele uitgave die aan dat officiële debuut voorafging.

Weer thuis legde ik het oorspronkelijke sonnet naast dat uit de bundel Zonder titel zonder jaar. Dat Nicolaas Matsier nog eens naar de interpunctie heeft gekeken en hier en daar een punt, komma of hoofdletter heeft toegevoegd, valt in het niet bij de geslachtsverandering die de druppel uit de titel heeft ondergaan. Was zij in 1996 nog vrouwelijk, in 2017 was zij hij geworden.

Er hing een druppel aan een tak,
blank, vol gedachten.
Niet veel was het dat hem ontbrak
tijdens het korte wachten.

Hij spiegelde het hoge en het lage,
wat voor en achter was,
een klein ovaal, zeer licht te dragen,
onzichtbaar zwellend glas.

Vallend tot een geheel vergaderd
bevat hij zelfs zijn eigen tak
en biedt ondeelbaar onderdak

aan alles wat hij vliegend nadert
en verlaat. O, zonder blinde vlek
te zijn, alom aanwezig op één plek.

Die geslachtsverandering moet ergens tussen 1996 en 2016 plaatsgevonden hebben, want ook bibliofiel was de druppel al een man. Daarvan getuigt de versie hierboven, waarin komma’s gezet zijn die de eindstreep niet zullen halen: