HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / De zolen van de schoenen van Jan Siebelink

De zolen van de schoenen van Jan Siebelink

11/05/2020 by Liliane Waanders Leave a Comment

Jan Siebelink is een ijdele man. Dat weet ik omdat hij het mij ooit zelf vertelde toen ik hem aan het begin van een interview drie keer zijn eigen hoofd liet zien en hem vroeg te vertellen wat voor man die man(nen) op de foto is/zijn. Hij gaf eerlijk toe niet naar die foto’s te kunnen kijken, vanwege die ijdelheid. Aan die ijdele man, die als schrijver lang op succes heeft moeten wachten, wijdde het Letterkundig Museum in 2013 een tentoonstelling: Jan Siebelink: Het wonder dat mij is geschied. De aanleiding: zijn vijfenzeventigste verjaardag.

Ik probeer me voor te stellen hoe hij daar zelf tijdens een feestelijke opening te midden van dierbaren en andere genodigden kijkt naar wat er van hem geworden is. Hoe hij daar niet alleen met zijn werk maar ook met zichzelf geconfronteerd wordt. Zijn hoofd is er veel meer dan drie keer te zien. Het vaakst geschilderd en getekend door zijn goede vriend Klaas Gubbels. Die denk ik tot de kern doordringt, maar geen flatterende portretten heeft gemaakt.

Maar ze mogen er wel hangen. Net zoals zijn kleding en schoenen een plek kregen op de tentoonstelling. Het roze pak – het zou het roze pak kunnen zijn dat hij aan heeft op het portret van Clare van Stolk dat een verdieping lager op de portrettengalerij hangt – en een deel van zijn verzameling schoenen, waarvan er vele niet alleen op maat, maar ook speciaal voor hem gemaakt werden.

Sommige paren kende ik al. Maar dat ene grijze paar niet. Dat paar dat er op het eerste oog helemaal niet zo bijzonder en extravagant uitziet. Tot je naar de zolen kijkt. Op de zolen staat de plattegrond van de Parijse metro. Zo te zien draagt Jan Siebelink deze schoenen niet zo vaak. Daarvoor zijn de namen van de stations nog te leesbaar.

De man die lang opkeek tegen vriend en collega-schrijver Louis Ferron – vergeleken met Ferron vond Siebelink zichzelf maar een burgermannetje. Ferron ‘schrijft als hij inspiratie heeft en gaat naar het café als hij wil drinken’, terwijl Siebelink het schrijven er zelf lang bij deed. Hij was docent Frans op een gymnasium in Ede, maar dat weet iedereen die zijn werk kent – is calvinist en bohemien in één.

Ik wilde Jan Siebelink: Het wonder dat mij is geschied zien vanwege zijn werk, en om te bekijken hoe het museum dit keer ‘schrijverschap’ in beeld brengt. Dat nou uitgerekend dit paar schoenen mijn aandacht wist te trekken…

 

Zeven jaar geleden voor De Contrabas geschreven.

Misschien ook interessant:

  1. Zeg Philip… zei de schrijver tegen de fotograaf
  2. Klaas Gubbels kan ook heel goed zonder koffiekan
  3. World Press Photo: plaatjes waar het nieuws niet altijd van afspat
  4. Recensie: Jas van belofte – Jan Siebelink

Filed Under: blog Tagged With: Clare van Stolk, fotografie, Het wonder dat mij is geschied, ijdelheid, Jan Siebelink, Jas van belofte, Klaas Gubbels, Letterkundig Museum, Louis Ferron, Nationale Schrijversgalerij, portretten, portrettengalerij, schoenen, tentoonstelling

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij
  • Zonder titel
  • Een boek is een boek is een boek … is een boek?

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Op de stoep bij Clare Lennart
  • Vluchten is als vallen
  • ‘Het hotel in de literatuur’, volgens ChatGPT en volgens mij

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled