Cultuur is niet alleen een kwestie van ideeën, maar ook van waarden. Zonder de waarden die cultuur aandraagt, loopt om het even welke maatschappij het risico terug te vallen in de barbaarse staat waaraan zij zich juist dankzij de cultuur heeft weten te ontworstelen.
Dat is de boodschap die Mario Vargas Llosa in het gesprek met Chris Kijne waarmee Buitenhof op 18 augustus 2013 het seizoen opende. Hoewel het in het interview niet om cultuur op zich gaat – Mario Vargas LLosa is een te veelzijdig man om het niet met hem over politiek en crisis te hebben – komen Kijne en zijn gast daar steeds weer op uit.
Schrijvers en intellectuelen moeten zich volgens Mario Vargas Llosa zonder concessies te doen aan zuivere esthetische kwaliteiten proberen om een groot publiek aan te spreken.
Ook als er door overheden fors bezuinigd wordt: ‘Ik vind cultuur zo belangrijk dat de hele maatschappij moet investeren in cultuur. De motieven van de bureaucraten om cultuur te subsidiëren zijn niet altijd even zuiver.’
Als het in het gesprek gaat over kunst en cultuur, maakt Vargas Llosa niet het gebruikelijke onderscheid tussen hoge en lage cultuur, maar zette hij authentiek tegenover nep, klassieke kunst tegenover namaakkunst. Namaakkunst is volgens hem kunst zonder artistieke noodzaak.
Het gezicht van nep/namaakkunst is volgens Mario Vargas Llosa Damian Hirst. Nadat hij een uur in de rij gestaan had bij Tate Modern in Londen om het werk van Hirst te zien moest hij constateren dat hij – Vargas Llosa – het bij het rechte eind heeft.
Misschien kan de Peruaanse schrijver die in 2010 de Nobelprijs voor Literatuur won zich dan ook wel vinden in de manier waarop Damian Hirst en zijn instant-kunst in Koefnoen te kijk werd gezet.
Zeven jaar geleden voor De contrabas geschreven.
Leave a Reply