Is de leesgeschiedenis van Carolijn Visser net zo avontuurlijk als haar reizen? Wordt haar boekenroute bepaald door toevallige ontmoetingen of stippelt zij haar weg uit? De schrijfster van het recent verschenen Uit het moeras ontdekt dat er meer lijn in zit dan ze op het eerste oog dacht.
Mijn eerste liefde
Loeloedji, de kleine rode bloem. Ik weet niet meer wie het geschreven heeft, maar het gaat over een zigeunermeisje dat altijd op reis is. Het is waarschijnlijk vreselijk ouderwets, en hopeloos geromantiseerd, maar het was toen mijn lijfboek. Ik heb het wel honderd keer gelezen. Ik voerde het als toneelstuk op in de tuin.
Alleslezer
Mijn ouders vonden dat een mens verantwoord moet lezen. Desondanks las ik Blytons De Vijf en Pitty op kostschool. En jongensboeken als De kameleon van H. de Roos. Maar ik begreep wel dat die boeken niet echt voor mij bedoeld waren. Je wist wel dat jij, als meisje, toch niet mee mocht. De gedichten van Annie M.G. Schmidt kenden we uit ons hoofd. Die zeiden we op als er bezoek was.
Lezen voor de lijst
Boeken die me zijn bijgebleven uit mijn tijd op de middelbare school zijn Turks fruit van Jan Wolkers, On the road van Jack Kerouac en Catcher in the rye van J.D. Salinger. In dat laatste boek herkende ik de zoektocht van een jong iemand. De onthechte gevoelens in de puberteit, zijn door Salinger heel mooi verwoord.
Boekenrouteplanner?
Alleen als ik mij voorbereid op een reis ga ik heel gestructureerd te werk, Dan lees ik alles wat ik te pakken kan krijgen over een bepaald land: reisgidsen, reisverhalen, romans, ook in fotokopie. Als het om een relatief klein onderwerp zoals Estland of Miskitia gaat, is dat te behappen. Mijn reizen naar Estland hebben me kennis laten maken met literatuur van Jan Krooss en Viivi Luik. En ook met vijf delen Estische tradities en gebruiken: in het Duits, in Zweden uitgegeven door gevluchte Esten, in gotische letters, Daar ben ik in vastgelopen.
Dierbaar
Ik heb een kast met oude reisliteratuur, die ik in de loop der jaren verzameld heb. Daar grijp ik naar, ook als ik geen reis hoef voor te bereiden. Soms denk ik wel al lezend: Ik moet ontzettend snel naar… Zeker als ik in die periode ook contacten heb met mensen uit dat betreffende land. Voor mij zijn de boeken in die kast klassiekers. Oil for the lamps of China van Alice Tisdale Hobart is nog steeds een van mijn favoriete boeken over China.
Drijfveren
Ik hou van Albert Camus. Zijn politieke opstelling, die spreekt ui De eerste man. Camus gaat in tegenstelling tot Jean-Paul Sartre en Simone de Beauvoir volstrekt zijn eigen weg. Hij is zoveel sympathieker, een echt mens. Het boek toont hoe hij aan zijn ideeën komt, het geeft inzicht in de grondvesten van zijn bestaan.
Droomboek
Honderd jaar eenzaamheid vab Gabriel García Márquez zou ik zelf geschreven willen hebben. Dat is zo prachtig. Het bevat niet alleen alles dat in een mensenleven kan gebeuren, maar geeft precies de essentie weer van het land van de schrijver. Het is Latijns-Amerika tussen twee kaften.
Op het nachtkastje
Ik lees nu Nineteen stories van Graham Greene. Zijn stijl en thema’s spreken mij aan: het zoeken naar de waarheid, de strijd van de hoofdpersonen met zichzelf in een exotisch decor en het zijn in een ander land als katalysator. Greene hoort met V.S. Naipaul en Ernest Hemingway tot mijn favoriete vertellers.
Letterlijk afstand nemen
Pratend over boeken die mij boeken valt op dat ze vaak gaan over mensen die onderweg zijn. Uit het moeras van hun eigen leven zijn ze beter in staat om hun eigen situatie te overzien. Personages die in situaties terechtkomen waarin ze gedwongen worden de werkelijkheid en hun eigen ontwikkeling te analyseren, kunnen rekenen op mijn sympathie.
Alweer twintig jaar geleden geschreven voor Surplus.
Leave a Reply