HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Co co rico kraait de haan in The Waste Land

Co co rico kraait de haan in The Waste Land

21/06/2020 by Liliane Waanders Leave a Comment

Even dacht ik een kleine onvolkomenheid ontdekt te hebben in de vertaling die Paul Claes van The Waste Land van T.S. Eliot maakte. Ik liep zelfs al naar mijn boekenkast om zijn Gouden vertaalregels: tips voor beginnende [en andere] vertalers te raadplegen. Tot ik me realiseerde dat de haan helemaal niet in het Engels had gekraaid, maar in het Frans. En dus was het volstrekt vanzelfsprekend dat er ook in vertaling ‘co co rico co co rico’ en niet ‘kukeleku kukeleku’ klinkt.

Ik las The Waste Land / Het barre land voor het eerst, en nam me voor om de tekst en de vertaling die eerste keer voor zich te laten spreken en niet steeds naar de noten van T.S. Eliot en het commentaar van Paul Claes te grijpen. Eerst maar eens lezen en proeven wat er staat en hoe dat klinkt. En hoewel ik na afloop zeker wist inhoudelijk het nodige – dit is een understatement – gemist te hebben, begreep ik onmiddellijk waarom The Waste Land een meesterwerk is. Maar belangrijker dan dat: ik werd er door geraakt.

Pas als ik het nog een keer gelezen heb, ga ik me buigen over het uitgebreide commentaar van Paul Claes, die heel grondig te werk ging. Wat moet dat een prettige bezigheid geweest zijn: zoeken tot je gevonden hebt. Een gedicht tot op het bot ontleden en zo alle betekenissen en connotaties blootleggen.

(Was ik minder streng voor mezelf geweest, dan had ik me over het kakelen van die haan niet zo druk hoeven maken:

    1. Co co rico co co rico
      (Frans cocorico ‘kukeluku’.) Het gekraai is wellicht het geknars van de torenhaan in de opstekende wind.
      De haan kraait in het Frans, als in het toneelstuk Chantecler (1910) van Edmond Rostand, waarin de haan-kunstenaar imaginair de dageraad oproept (zoals de dichter hier). Bij het eerste gekraai wijken traditioneel de boze geesten (vg. Shakespeare, Hamlet, I, i, 157).’)

In het geval van The Waste Land is dat annoteren geen overbodige luxe – al kan ik nog niet beoordelen of alle annotaties even relevant zijn (en of wat Paul Claes gevonden heeft, niet alsnog nieuwe vragen oproept) – maar niet alle poëzie heeft een toelichting nodig (al zal ik niet ontkennen dat ontzippen soms wel helpt bij het begrijpen van in taal gecondenseerde beelden).

Maar toch… wat zou het leuk zijn om nu ik na Afscheid: gedicht uit de tijd van het virus aan het dwalen ben in de poëzie van Cees Nooteboom en aan het ontdekken ben hoe beelden in de loop der jaren evolueren en woorden hun rentree maken een manier te vinden om dat inzichtelijk te maken.

 

The Waste Land, gelezen door T.S. Eliot, Ted Hughes en Lia Williams

Misschien ook interessant:

  1. Prufrock van T.S. Eliot: eerst horen hoe het origineel klinkt
  2. Vooruitlopend op wat ík vind van Afscheid van Cees Nooteboom
  3. Handel
  4. Zeg Philip… zei de schrijver tegen de fotograaf

Filed Under: blog Tagged With: Afscheid: gedicht uit de tijd van het virus, Cees Nooteboom, cocorico, Het barre land, kukeleku, T.S. Eliot, The waste land

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer
  • De koning tussen twee Dichters des Vaderlands in
  • Honderd jaar PEN (CLUB) Nederland: een beknopte geschiedenis

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Abdelkader Benali Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Alkibiades, met de klemtoon op ‘bi’ (of toch op de ‘a’?)
  • Oosterpark 82
  • Werk in uitvoering: vertalen in een achterkamer

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled