HANTA

Literatuur en meer

  • Home
  • Over Hanta
  • Contact
  • Privacy statement
  • Columns
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Blog
  • Meer
    • Liliane leest
    • Kettinglezen & rijgschrijven
    • Mediamoment
    • Sportzomers en -winters!
    • Zomergasten
    • Thuisblijfreizen
    • Bouke’s blues
    • Proza
    • Poëzie
You are here: Home / blog / Tweestrijd: Een dik of een dun boek?

Tweestrijd: Een dik of een dun boek?

03/06/2021 by Liliane Waanders Leave a Comment

Een van zijn lezers wilde een dik boek, en dus schreef de schrijver een dik boek. Als hij een hoofdstuk af had, telde hij de woorden en zag dat het goed was. Als hij zo doorging, zou het inderdaad een dik boek worden. Dikker dan het dikste boek dat hij tot dan toe geschreven had. Het kostte hem geen moeite. Hij had stof genoeg. Dat een dik boek uiteindelijk een doel op zich werd, had hij niet in de gaten. Hij schreef maar door en dacht dat hij heel goed bezig was.

Vroeger was ik dol op dikke boeken. Had een schrijver mij met zijn verhaal te pakken, dan gaf ik me als kind graag en gretig over. En was dat dikke boek in een mum van tijd uit. Maar ik kan me ook herinneren dat ik me een keer grandioos vergiste en ik een hele vakantie opgezadeld zat met dikke boeken waar ik niets aan vond. Ik wist me tijdens de siësta’s die we hielden omdat het waar we waren zo warm was geen raad.

Wanneer ik ging inzien dat ook dunne boeken het lezen waard waren, weet ik niet meer. Dat is jammer, want ik denk dat die overgang van dik naar dun een nieuwe fase in mijn leven als lezer markeert. Ik denk dat ik aanvankelijk vooral een verhalenlezer was, met relatief weinig oog voor wat literatuur tot literatuur maakt. Toen ik die periode te boven was, zag ik ook de schoonheid van dunne boeken waarin een schrijver het uiterste van zichzelf en de taal vraagt. Dunne boeken die daardoor ook veel meer van mij vroegen.

Het is niet dat ik sinds die tijd dikke boeken afgezworen heb, zeker niet. Maar een dik boek moet wel heel goed zijn, wil het zijn omvang rechtvaardigen. Vergeleken met vroeger begin ik minder onbevangen in een lekker dik boek. Verwachtingen zijn hoger gespannen. De tijd om een dik boek in een adem uit te lezen is schaarser geworden. Terwijl een dik boek die onverdeelde aandacht wel verdient en ook nodig heeft. Tot zover de kant van deze lezer.

Een lezer die zich afvraagt of een schrijver het expres doet of op bestelling kan: het schrijven van een dik of een dun boek. Weet hij altijd meteen wat het wordt? Kan hij het tij keren als een verhaal in zijn hoofd en onder zijn vingers uitdijt, terwijl het dat eigenlijk niet nodig heeft? Weet de schrijver wanneer het genoeg is? Is het schrijven van een dik boek een prestatie die nagestreefd moet worden? Ook als dun in de mode is.

Het dikke boek van de schrijver die per se een dik boek wilde schrijven, heb ik gelezen. Het is een aardig verhaal. Maar het boek had wel wat dunner gekund. Op dit moment lees ik ook een dik boek. Het is nog te vroeg om te beoordelen of het te dik of dik genoeg is. Voorlopig ben ik ouderwets blij dat ik het nog lang niet uit heb.

Misschien ook interessant:

  1. Tweestrijd: Gebruik je fantasie (of nie)
  2. Tweestrijd: gendergeleid lezen
  3. Boekenweekblog: Op de koffie bij/met Griet Op de Beeck
  4. Waarom Annejet van der Zijl het Boekenweekgeschenk mag schrijven

Filed Under: blog Tagged With: boekenweek, literatuur, schrijvers, Tweestrijd

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Zoeken

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Nieuwste berichten

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie
  • Een kwestie: Roald Dahl aan de literaire schandpaal
  • Vragen naar de bekende weg: over het Kinderboekenweekgedicht van Pim Lammers

Spotlight

Auteurs

  • Liliane Waanders

Meest gelezen deze week

Tags

Adriaan van Dis Arnon Grunberg beeldende kunst boek boeken boekenweek Cees Nooteboom column De wereld draait door dood dwdd film fotografie gedicht Ilja Leonard Pfeijffer Jan Brokken journalistiek K.Schippers kunst lezen literatuur Louise O. Fresco Marguerite Duras muziek Oek de Jong Olympische Spelen Poetry International poëzie recensie roman Rotterdam schrijven sportzomer sportzomer 2012 sportzomer 2013 sportzomer 2014 stoïcijn tennissen Tour de France vertalen Virginia Woolf voetballen wielrennen William Shakespeare zomergasten

Zoeken

Volg Hanta

  • Facebook
  • RSS
  • Twitter

Hoofdmenu

  • Home
  • Over Hanta
  • Columns en beschouwingen
  • Recensies
  • Beschouwingen
  • Meer
  • Contact
  • Privacy statement

Rubrieken

  • Liliane leest
  • Kettinglezen & rijgschrijven
  • Mediamoment
  • Sportzomers en -winters!
  • Zomergasten
  • Thuisblijfreizen
  • Bouke’s blues
  • Proza
  • Poëzie

Net binnen

  • Raoul de Jong boegbeeld Boekenweek, maar zijn werk wordt in hokjes gestopt
  • Rascha Peper: nu is ze er echt niet meer
  • Literatuur: het belang van representatie

Archief

Auteurs

  • Liliane Waanders

Copyright © 2023 · News Pro Theme on Genesis Framework · WordPress · Log in

Hanta gebruikt cookies. Omdat een blog runnen zonder nou eenmaal niet kan. Wilt u geen cookies, zie dan de instructies hier: Meer over cookies Ok, ik snap het
Privacy & Cookies
Necessary Always Enabled